Ontwerper Whitney Leigh Morris met haar man, Adam Winkleman
"Waar ik ook ben, ik wil aangetrokken worden tot het grotere geheel, of dat nu de oceaan, het bos of een nabijgelegen rivier is", zegt ontwerper Whitney Leigh Morris. Twee jaar geleden verhuisde Morris, samen met haar man, Adam Winkleman, en twee kinderen, van het zonnige Californië naar de moerassen van Noord-Florida. Langs een lange onverharde weg, 24 kilometer van het dichtstbijzijnde commerciële district, kochten ze 10 hectare beschermd land levende eiken hangmat en natte prairie, de thuisbasis van oude bomen gedrapeerd met Spaans mos en honderden soorten vogels.
Het vooruitzicht om een huis te bouwen in zo'n ongerepte omgeving was aanvankelijk ontmoedigend. Morris keek naar het geliefde Venice Beach, Californië, huisje dat haar ontwerpcarrière begon en de Franse boerderij zij en haar familie kochten vorig jaar met een groep vrienden - zowel rustiek, sereen als geïnspireerd door hun respectievelijke locaties. Hier: "We wilden zo min mogelijk verstoring van het land", legt Morris uit. Het huis is meer dan anderhalve meter boven de grond gebouwd, zoals vereist in geval van overstromingen, en heeft ramen met verdeeld licht en kleine afzonderlijke ruiten om te voorkomen dat vogels grote glaspartijen raken. "Overal waar we kijken, zien we iets groens en moois", zegt Morris. "We hadden geen ononderbroken uitzicht nodig."
"We wilden zo weinig mogelijk verstoring van het land."
De passie van de familie voor het lokale ecosysteem is een onderliggend thema, van de kweekstands waar ze staan hun eigen eetbare groenten oogsten om hun toewijding aan het gebruik van bijna 100 procent gerecycled hout in de bouwen. De vloeren, planken en toonbanken van het huis zijn gemaakt van grenen die uit de rivier zijn gewonnen, wat betekent dat boomstammen ooit van houtkapschepen zijn gedropt en jaren later uit rivierbeddingen zijn gebaggerd. Een systeem van schermen, dakramen en muurventilatoren minimaliseert het gebruik van warmte en airconditioning, zelfs met de extreme vochtigheid van het stormgevoelige gebied. Het huis is zorgvuldig ontworpen voor een gezin van vier (plus twee beagles) op slechts 90 vierkante meter.
"Als mensen aan zelfvoorziening denken, denken ze vaak dat het huis groter moet zijn, maar zelfvoorziening betekent niet dat er meer ruimte nodig is", benadrukt Morris. Een brede overdekte veranda en gewelfde binnenplafonds, evenals slimme ingebouwde meubels, laten licht en lucht het huis binnen. Als ze toch wat meer ruimte nodig hebben, vlucht het gezin naar hun kas, die dienst doet als kantoor, kweekruimte voor zaailingen voordat ze worden getransplanteerd naar het omringende landschap, en overal creatieve ontsnapping: de twee kinderen van Morris tekenen rechtstreeks op de glazen wanden met wasbare kleurpotloden.
Hierboven afgebeeld.
Ontwerper Whitney Leigh Morris werkte samen met architect Jennifer Langford om het bescheiden geschaalde huis op meer dan anderhalve meter boven de grond te creëren in overeenstemming met de lokale richtlijnen voor uiterwaarden.
"We wilden een ruimte die je doet nadenken over de natuurlijke omgeving", zegt Morris. Het plafond is bekleed met teruggewonnen cipressen.
Tapijt: Lauren Liess voor Rugs USA. Stoelen: Serena & Lily. Tafel: vintage. Blaker: Lampen plus.
Sherwin-Williams Shoji White verenigt het interieur, dat wordt verwarmd met een houtkachel van Morso. Morris heeft de banket en de bijgevoegde bijzettafel op maat gemaakt. Kussens: Kussenbron. Kunst (van links naar rechts): Britt Fabello, The Far Woods en Beauchamping. Tapijt: Lauren Liess voor Rugs USA. Ramen: Marvin. Alle andere accenten: vintage.
In plaats van een grote koelkast koos Morris voor twee sets koelkastlades van Café Appliances, zodat haar kinderen er bij kunnen. (De familie gebruikt geen vriezer.) Het aanrecht en de achterwand van het eiland zijn Cambria, terwijl de rest van de oppervlakken en planken zijn gemaakt van teruggewonnen vloerplanken. De op maat gemaakte 41-inch werkbladen zijn ontworpen voor het lange stel.
Stoelen en tafelpoten: vintage.
Vijfhonderd houtresten vormen de parketvloer. Kalk wassen van Color Atelier voegt textuur toe aan de muren boven een bed dat Morris samen met Lizzie McGraw heeft ontworpen. Bank: Aardewerk Schuur. Hangers: Home onthullen. Beddengoed: Granaat heuvel. Dienblad: Gjusta-goederen. Manden, vloerkleed en kruk: vintage
Een set extra grote zakdeuren scheidt deze ruimte van de rest van het huis. “Als je er vanuit de hoofdkamer naar kijkt, overweldigt het je niet, maar als je eenmaal in de kamer bent, is het levend”, zegt Morris, die een vintage kledingkast schilderde in Valspar Blanched Thyme en plinten maakte van granaat Heuvel stof speelgoed te verstoppen.
In het slaapgedeelte kan een onderste bed naar behoefte worden omgevormd tot een bureau.
Behang: Rebellen muren.
Winkleman installeerde de Exaco-kas, die is voorzien van een schuifdeur en twee geventileerde bovenlichten. De kinderen tekenen mee op de glazen wanden Waskrijtjes van STABILO. Deurmat: Terrein. Meubilair: vintage.
Digitale directeur
Hadley Keller wel Huis Moois digitale directeur. Ze houdt toezicht op alle digitale inhoud voor het merk en werkt ook aan het gedrukte tijdschrift. Ze heeft gedurende 10 jaar in New York design, interieurs en cultuur behandeld. Ze diende als Associate Market Editor, Design Reporter en News Editor voor Architecturale samenvatting en AD PRO voordat u lid wordt Huis Mooi. Hadley is een fervent maximalist en vocale tegenstander van de Open Floor Plan.
Elk item op deze pagina is met de hand uitgekozen door een redacteur van House Beautiful. We kunnen commissie verdienen op sommige van de items die u wilt kopen.
©Hearst Magazine Media, Inc. Alle rechten voorbehouden.