Ik werd 's ochtends wakker en pakte mijn smartphone om de meldingen te bekijken voordat ik uit bed kwam. Daarna zette ik mijn computer aan om werk-e-mails te controleren voordat ik mijn tanden poets. Ik bracht mijn lunchuren door voor de tv en mijn vrije tijd werd besteed aan het doorzoeken van internetkonijnenholen op een van de vijf schermen die me altijd omringden.
Mijn leven begon volledig online te veranderen, zoals een van die dystopische technische films waarin de hoofdrolspeler zich meer begint te identificeren met zijn avatar op het scherm dan met de echte wereld. Ik rechtvaardigde het door te zeggen "alles is online, dus ik moet het ook zijn", maar een deel van mij wist dat mijn routine ongezond werd. Het waren niet alleen de uren die ik op mijn telefoon doorbracht die me stoorden; het was hoe Ik bracht mijn tijd door en wat het van me afnam. Ik betrapte mezelf er vaak op doomscrolling ten koste van het verliezen van mijn trainingstijd, het verliezen van slaap en zelfs het missen van deadlines.
Dit moest stoppen. Ik probeerde de typische wilskrachtspellen om de telefoon in een andere kamer te leggen terwijl ik werkte of apps te gebruiken die websites blokkeren, maar dit waren slechts pleisters. Ik wilde de kern van het probleem begrijpen en er binnenstebuiten aan werken.
Een coach heeft me geholpen te begrijpen dat ik het verkeerde probleem probeer op te lossen. "Je probeert jezelf te dwingen je schermtijd te verkorten, maar het probleem ligt in hoe je tech benadert", zei ze, een aha-moment in me opwekken.
Ik begon aan een onnodige klim. Ik dwong mezelf om mijn leven te verwijderen, wat tegenwoordig niet goed mogelijk is, vooral voor iemand zoals ik die haar online laat leven. U kunt niet van de ene op de andere dag stoppen met het gebruik van technologie, maar u kan verander je relatie ermee, stelde mijn coach voor, wat weer een nieuw sit-up-and-take-notice-moment teweegbracht.
Ze moedigde me aan om na te denken over wanneer en hoe ik naar elektronica grijp. Elke keer dat ik de neiging had om een apparaat te pakken, begon ik mezelf de volgende vragen te stellen:
Al snel veranderde het nadenken over deze vragen in diep ademhalen voordat je elektronica aanraakte. De ene ademhaling veranderde in vijf, en voordat ik het wist, begon ik te mediteren voordat ik online ging. Zonder het te beseffen was ik begonnen met het oefenen van een effectieve techniek om mijn hersenloze patronen van technisch gebruik te doorbreken of op zijn minst te onderbreken.
“Meditatie leert ons om zo vaak als nodig is terug te keren naar onze huidige ervaring, waarbij we onszelf eraan herinneren om vriendelijk te zijn voor de neiging van onze geest om af te dwalen, "zegt Barbi Schulick, een mindfulness-leraar die host wekelijkse meditaties. "Dezelfde praktijk kan worden toegepast op de aantrekkingskracht die we voelen wanneer we veel vaker e-mail of sociale media willen checken dan gezond of nuttig is. Dat trekken kan werken als een bel die ons eraan herinnert om weer terug te keren naar de adem, naar het gevoel van onze voeten op de grond, naar de voldoening en vrijheid die voortkomt uit het niet checken van onze telefoons.”
Door deze strategie te gebruiken, werd ik me meer bewust van mijn denk- en uiteindelijk gedragspatronen. Toen ik de neiging had om uit verveling mijn telefoon te pakken, deed ik een snelle meditatie, richtte mijn aandacht naar binnen en zat een paar minuten met de dwingende drang te wachten tot het voorbij was. En dat deed het!
Aanvankelijk leek het onmogelijk om de verleiding van gedachteloos scrollen te vermijden, maar meditatie hielp om ruimte te scheppen tussen de drang en de reactie. "Een van de voordelen van meditatiebeoefening is het ontwikkelen van het vermogen om te pauzeren en deze ruimte op te merken", zegt Schulick. "Hoe meer we oefenen, hoe meer we in deze ruimte kunnen rusten en niet zo worden gegrepen door onze impulsen en de vele verleidingen die van onze apparaten komen."
Als je jezelf op een vergelijkbare plek als ik hebt gevonden, weet dan dat je niet de enige bent. Technologie is ontworpen om je te verleiden, en er is niets mis met je als je de drang voelt om veel tijd online door te brengen. Werk aan het veranderen van de gewoonte als je wilt, maar doe het vanuit eigenliefde en niet vanuit zelfkritiek. Weet dat je bewust zijn van je denk- en gedragspatronen al een enorme eerste stap is. En na verloop van tijd, zegt Schulick, "zal je ontdekken dat thuis zijn in onszelf uiteindelijk veel aantrekkelijker is dan alles wat onze telefoons kunnen bieden."