Een huis ontwerpen met Island Spirit

Barbara King: Je hebt in veel huizen op de Bahama's gewoond.

Amanda Lindroth: Ik weet. Ik heb reislust! Ik heb ongeveer 15 huizen gehad in de 25 jaar dat ik hier ben. Maar deze, ik beloof het, is een blijvertje. Het is het ideale eilandhuis en mijn dochter zegt dat ze zichzelf naar haar kamer zal lijmen als ik de drang krijg om weer te verhuizen.

Wat maakt het ideaal?

Het heeft openluchtkamers en is omgeven door groen en gebouwd in een klif met uitzicht op de zee. Omdat we hoog op een heuvel staan, krijgen we een constante zeebries, zodat we onze deuren zomer en winter open kunnen houden. Heerlijke geuren wapperen door de kamers - jasmijn, gardenia, vers gemaaid gras, de zoute zeelucht. Het huis ligt verscholen in een bos met palmen, tientallen reiken tot 90 voet hoog, en als je in de woonkamer zit, is het alsof je in de bomen bent, een magische ervaring. Je hebt eigenlijk het gevoel dat je buiten bent.

En is dit het ideale eilandinterieur?

Als je witte muren, mooie witte bekleding, mooie bedrukte kussens, zeegrasmatten, wat palmbladeren, een paar kunstwerken en een goede bar hebt, ben je hier in uitstekende staat. Dat ben ik tenminste. Voeg toe aan die vintage rotan, waaraan ik verslaafd ben, en een gezonde dosis blauw en wit, die gewoon zo toepasselijk aanvoelt in een eilandomgeving. Dat is de formule die voor mij werkt en me comfortabel maakt. Ik keer altijd terug naar een blauw-wit schema waar ik ook woon, omdat ik er 365 dagen van het jaar gelukkig van word. De meeste van mijn klanten willen meer kleur in hun interieur, maar er is genoeg kleur voor mij buiten, vooral in dit huis.

Waar gaat het om geheel witte muren die je zo aanspreekt?

Een wit shirt ziet er altijd fris en koel uit in de tropen, en een wit huis ook. Ik denk dat als je een lichte koraal eetkamer hebt, er dagen moeten zijn waarop je daar niet naar binnen wilt. In de tropen, met zoveel zonlicht, zien de ramen er veel helderder uit als ze omgeven zijn door donkere muren. Dat produceert wat 'ongemakkelijke schittering' wordt genoemd, een effect dat ik bijna ondraaglijk vind. Het schilderen van de muren zo helder als de ramen zorgt voor een balans en verlicht de schittering.

De woon-eetkamer roept de sierlijke geest van een oude eilandplantage op.

Ik liet me inspireren door afbeeldingen van 18e-eeuwse grote kamers in het boek van Suzanne Slesin Caribische stijl. Ik voel me echt aangetrokken tot de koloniale architectuur van huizen op de Engelse eilanden. Ze waren prachtig geproportioneerd en prachtig geproportioneerde kamers vertellen je waar je het meubilair moet neerzetten - je hoeft niet zoveel te gissen. Toen ging ik regelrecht de 20e eeuw in, naar het nostalgische tijdperk van het resortleven toen de Engelse ontwerper Oliver Messel huizen in het Caribisch gebied aan het doen was. We 'gemesseliseerd' de grote kamer met het gebruik van koraalsteen op de muren, het uitbreiden naar de veranda vloeren. Het meest voor de hand liggende wat we van hem hebben gestolen, was de toevoeging van luiken en relingen op de veranda, geschilderd in de groene kleur waar hij bekend om stond - of onze versie ervan. We probeerden de originele verfkleur te krijgen, maar het was te ingewikkeld, dus haalden we het waaierdeck eruit en kwamen we zo dicht mogelijk in de buurt met een Benjamin Moore-kleur, Southfield Green.

Heeft het Engelse ontwerp grote invloed op u gehad?

Enorm, en op zoveel manieren. Ik ben opgegroeid in moderne huizen die stijlvol waren maar versierd met een zekere striktheid en zelfbeheersing. In mijn vroege jaren '30 was ik de PR-directeur voor Gucci in het Verenigd Koninkrijk en het gaan naar grote Engelse huizen veranderde me voor altijd. Ze waren enorm comfortabel en praktisch en leefden in - niets strengs of overdreven precies aan hen. In Engeland kreeg ik toestemming om een ​​bank voor een raam te zetten als ik dat moest doen. Ik hoefde niet te benadrukken over de gebreken van een kamer - ik kon doen wat nodig was om het te laten werken. Hier staat de eettafel volledig uit het midden, maar ik vind dat hij er op die manier geweldig uitziet.

Wat maakte dat nodig?

We moesten een duidelijk pad naar de bar hebben!

Het lijkt je ook niet te kunnen schelen of de tapijten perfect zijn uitgelijnd.

Niet een beetje - ik probeer het wel, maar tapijten hebben de neiging om te rekken. Ik had er ook twee in de woonkamer tot er een hond gruweldaad overkwam op een van hen, om een ​​eufemisme te gebruiken. Ik zal het waarschijnlijk uiteindelijk vervangen, maar in de tussentijd ben ik prima met de helft van de vloer bloot te hebben. Ik hou van zeegrasmatten. Ze zijn charmant, ongelooflijk goedkoop en erg handig. Individuele vierkanten worden aan elkaar genaaid, zodat u ze op maat kunt knippen of ze opnieuw kunt vormen om in oneven ruimtes en hoeken te passen. Bovendien zien ze er precies goed uit - ze waren in elk huis in het Caribisch gebied in de jaren '60. Onze eettafel en stoelen zijn een beetje chique, en zonder een mat eronder zijn ze misschien een beetje te serieus geworden.

Is er iets dat u aan uw huis zou veranderen?

Helemaal niets. Ik bedoel, in een perfecte wereld zouden we waarschijnlijk een eetzaal met airconditioning hebben voor de zomer. Maar dat is alleen maar zeuren.