Deze prachtige tuin is verrassend onderhoudsarm

Zoals velen die het geluk hebben een tweede huis buiten de stad te hebben, heeft Ryan James Brandau, een artistiek directeur en dirigent, en zijn man Ian Ferguson vertrok naar hun huis in Water Mill in Southampton zodra er in New York. Het gaf ze natuurlijk meer ruimte om zich te verspreiden, maar het leverde ook kostbare buitenruimte op met een balsem die velen tijdens de pandemie hebben gezocht: een tuin om te onderhouden.

Ze hebben het huis twee jaar geleden gerenoveerd met de hulp van ontwerpbureau General Assembly en afgelopen zomer het zwembad opnieuw opgebouwd, maar het landschap had nog wat werk nodig. "Ik was van plan om dit jaar veel te gaan tuinieren", legt Brandau uit, "maar dat ik hier regelmatiger was, betekende dat ik plant- en onderhoudswerkzaamheden twee of drie uur per dag zou kunnen doen in plaats van het hele weekend."

De eerste twee groeiseizoenen die we thuis doorbrachten waren gevuld met vallen en opstaan; hij ontdekte dat de afwatering op de site niet uniform is, met een gebied dat vroeger de oprit was, dat bestaat uit verdichte, klei-zware grond, die vooral met water verstopt is. Brandau maakte zorgvuldige aantekeningen en bracht in kaart wat er bloeide en wanneer, zodat hij een duidelijk idee had van wat er zou gedijen in het 'microklimaat dichtbij de oceaan'.

Het huis combineert traditionele en moderne elementen - een shingles-buitenkant wordt gecombineerd met vereenvoudigde vormen en van binnen gestort en met troffels bestrooid beton - en Brandau wilde iets soortgelijks in de tuin doen. Zijn doel was om “een landschap te creëren dat zacht en benaderbaar was, in tegenstelling tot formeel en gemanicuurd: iets dat je van ver zou willen bewonderen en dan met je handen heen en weer zou lopen uitgestrekt. "

Hij wilde ook dat planten van mei tot november in bloei stonden en dat ze redelijk onderhoudsarm moesten zijn. Hij zocht vaste planten, vooral die met een lange en betrouwbare bloeiperiode, "met het oog vooral op zoek naar interessante texturen."

De basisplantages bestaan ​​uit inktbessen en hortensia's, die Brandeau nauwgezet nieuw leven inblazen. "De hortensia's waren al zeker een decennium verwaarloosd", zegt hij. “Ik heb gedurende twee jaar een zorgvuldige poging gedaan om volledig dood hout te verwijderen,‘ oud hout ’te behouden dat knoppen droeg, vorm en hoogte te beheren en de knoppen de hele winter te beschermen. Het resultaat was dat we dit jaar een fantastische bloemexplosie hadden. "

Langs looppaden en in een open weideachtig gebied zichtbaar vanuit de keuken en slaapkamer, koos hij voor een cottage garden, het cultiveren van een charmante, zorgeloze wirwar van bloemen en kruiden die tastbaar is en geurig. Brandau mengde texturen, hoogte, vormen en kleuren en koos planten met hoge en stekelige bloemen, zoals de violetkleurige salvia caradonna-weide salie en de kenmerkende liatris, en die met atypische bloemen, zoals de eryngium yuccifolium, met zijn distelachtige bol van kleine witte bloemen.

Hij mengde zich ook in 'planten waarvan de natuurlijke, niet-geknipte vormen zelf mooi waren', zoals opkomende amsonia en Russische salie. Stromende grassen zoals blauwe grama, zwaar bevederde nassella tenuissima en Muskingum zegge, overal geplant als vulmiddel, geven een strandachtige sfeer.

"In plaats van een matrix van grassen te maken met hier en daar een paar bloemen, wilde ik proberen om zachte overgangen van vormen en texturen te creëren, voorkeur voor groen, blauw en paars, dat een algemene vorm zou behouden, maar geleidelijk, elke drie weken, zou verschuiven van Memorial Day naar Thanksgiving, "hij legt uit.

Overal zijn er grote groepen wilde indigo, gevederde amsonia hubrichtii, grijsgroene nepeta, roze echinacea, lavendel en amethist allium millenium, evenals opzichtige vossenstaartlelies, 1,2 meter hoge dahlia's, verbascum, stokrozen en kosmos in de aanloop naar de huis.

“Ik wilde, langs ons pad naar de voordeur, de ervaring creëren van bijna face-to-face lopen prachtige bloemen, verspreid over meerdere maanden ”, zegt Brandau, wiens favoriet van de bloemen de Lysimachia atropurpurea is Beaujolais.

"Elk jaar in mei stuurt het hoge torenspitsen van wijnrode bloemen omhoog, met eindpunten met zwanenhals", zegt hij. 'En masse, het ziet eruit als een bende nieuwsgierige, kastanjebruine stokstaartjes die rondkijken. De vorm na de bloei, wanneer hij naar zaad gaat, is ook mooi. Het is zeker niet de meest duurzame of betrouwbare plant in mijn tuin, maar het is wel buitengewoon mooi. " Ferguson is begonnen met het fotograferen van de bloemen 's nachts en heeft boeiende portretten gemaakt die de fasen van de tuin vastleggen groei.

Nu, in zijn derde jaar, is de tuin tot zijn recht gekomen en in quarantaine kunnen Brandau - die, met slechts een jeugd kruidentuin en kleine stadscontainertuinen, zoals eerdere ervaring, deden al het werk zelf - de tijd om te perfectioneren het. In plaats van alleen in de weekenden te komen en te wachten om te zien wat de tuin zou kunnen bevatten, was hij in staat om onkruid voor te blijven en zich te concentreren op de groeipatronen en vormen van alle vaste planten.

Maar wat nog belangrijker is, aangezien al zijn optredens tot en met december zijn geannuleerd, bood de tuin hem een ​​broodnodige ontsnapping. "Als dirigent van klassieke muziek besteed ik het grootste deel van mijn tijd aan evenwicht, textuur, kleur en volume", zegt hij. "Deze lente en zomer in de tuin zijn, heeft gezorgd voor een onvervangbare creatieve uitlaatklep."

Volg House Beautiful op Instagram.

Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en geïmporteerd op deze pagina om gebruikers te helpen hun e-mailadressen op te geven. U kunt mogelijk meer informatie over deze en soortgelijke inhoud vinden op piano.io.

Deze commentaarsectie is gemaakt en onderhouden door een derde partij, en geïmporteerd op deze pagina. U kunt wellicht meer informatie vinden op hun website.