Waarom ik de routine van me kleden om thuis te werken leuk vind

Ik was werken vanuit huis elf jaar lang, dus toen we op slot gingen, was dat onderdeel van de dingen niets nieuws. Ik weet uit meer dan tien jaar ervaring dat het voor mij niet de moeite waard is om de hele dag in mijn pyjama te blijven een productieve dag, of zelfs een bijzonder vrolijke.

Bijna elke dag maak ik me klaar, net alsof ik ergens (zij het ergens informeel) naar mijn werk ga. Dit omvat "harde" broek en bedenken. Door me aan te kleden, kan ik me afstemmen op de mentaliteit om me met mijn hele hart toe te leggen op zowel mijn schrijfwerk als het werk van mijn moeder thuis.

Het idee om je voor je werk aan te kleden, zelfs als je vanuit huis werkt, is niet langer een nieuwe productiviteitshack voor degenen die zichzelf merkten rond half maart onverwachts thuiswerken. Als je het nog niet hebt geprobeerd en je merkt dat je motivatie afneemt of je rusteloosheid groeit terwijl je je uren blijft inloggen vanaf de bank of een geïmproviseerd bureau, is het het proberen waard.

De gewoonte om overeind te kleden (we dragen geen schoenen in huis, dus ik blijf op blote voeten) geeft aan hoe de rest van mijn dag zal worden besteed en hoe energiek ik het voor elkaar zal krijgen.

Hoewel ik al lang voor de pandemie thuis werk, is het verrassend dat de uren en dagen en weken, en nu, zelfs maanden, in elkaar overvloeien. Met heel weinig om mijn tijd te accentueren, in tegenstelling tot wat je zou verwachten, gaat het supersnel.

Bovendien vervagen ook de scheidslijnen tussen werk en privé als er zo weinig externe structuur aan je dag is. U bent misschien gewend om in het weekend geen zakelijke e-mails uit uw oude leven te controleren, maar wanneer u thuis en vanuit uzelf werkt wordt gestoord door kinderen die ook thuis zijn en het gevoel hebben dat uw werkdag in gevaar komt, het is moeilijker dan ooit om te klokken uit.

Maar het is ook belangrijker dan ooit om te rusten en bewust te rusten. Door geschikte kleding aan te trekken, wordt de werkmodus van de thuismodus afgebakend met een 'uniform' dat meer effect heeft dan je gemakkelijk zou beseffen waar je hoofd en hart zijn.

Het is tijd om te stoppen en stil te zijn, en de simpele handeling van het veranderen van kleding van iets dat ik doelbewust omdoe, laat me herinneren waar het allemaal voor is, dus ik ben beter uitgerust om het opnieuw te doen. Veel meer dan alleen een kleerkastwissel, mijn kleren aantrekken in de ochtend maakt het moment na het werk mogelijk.

Met vijf kinderen leert Shifrah het een en ander over hoe je een redelijk georganiseerde en mooi schoon huis met een dankbaar hart op een manier die genoeg tijd overlaat voor de mensen die er toe doen meest. Shifrah groeide op in San Francisco, maar is het kleinere stadsleven gaan waarderen in Tallahassee, Florida, dat ze nu haar thuis noemt. Ze schrijft al twintig jaar professioneel en houdt van lifestyle-fotografie, het bewaren van herinneringen, tuinieren, lezen en met haar man en kinderen naar het strand gaan.