De New British Wing at The Met is gemaakt door Next Wave Designer Whitley Esteban

Afgelopen vrijdagochtend beklom ik de iconische trappen van het Metropolitan Museum of Art om 9.00 uur stipt - een uur voor de openingstijd van het museum - voor een speciale rondleiding door de Instituut voor Klassieke Architectuur & Kunst. Nadat we naar de wijd geopende Grote Zaal hadden gekeken en door de lege Egyptische en Amerikaanse vleugels kronkelden, gingen we de onlangs opnieuw ontworpen Britse galerijen, die op 2 maart open zou gaan voor het publiek. Toen we aankwamen, wendde een medereisgast zich tot mij en zei: "Ik heb niet het gevoel dat ik bij de Met ben!"

Daar is een goede reden voor: de nieuwste toevoeging ($ 22 miljoen) aan een van 's werelds meest prestigieuze musea is in veel opzichten ontworpen om zich anders te voelen dan elke andere museumruimte. Dat begint al bij het ontwerp zelf, waarvoor The Met het bruisende ontwerpbureau tikte

Roman & Williams, waarvan de projecten hotspots omvatten zoals restaurants Le Coucou en Veronika, de Ace Hotels in New York en New Orleans, en Gwyneth Paltrow's Goop Lab in Los Angeles. Maar tot nu toe had de firma, onder leiding van Robin Standefer en Stephen Alesch, nog nooit een museum aangepakt.

Centraal in het ontwerpproces stond Next Waver Whitley Estaban, die aan de British Galleries werkt sinds hij vijf jaar geleden bij Roman & Williams kwam. 'De invalshoek waarmee we de dingen benaderden was beslist anders', vertelt Esteban Huis mooi van het werken met het Met's-team. "We kunnen de manier waarop u uw presentatie of showcase en object presenteert vereenvoudigen en dan zouden ze terugkomen en zeggen: 'nee, we willen meer contrast.'"

Het resultaat is een (11.000 vierkante meter!) Museumervaring die signalen uit de detailhandel, horeca en residentieel ontwerp volgt om een ​​ervaring te creëren die oud en nieuw op een aantrekkelijke manier combineert.

"We hebben geprobeerd een balans te vinden tussen verwijzingsgeschiedenis, maar ook nieuwe ontwerpverklaringen als nieuwe dingen bekend te maken", zegt Esteban. 'Het idee was om de klassieke vormen van de periode te destilleren en deze op een moderne manier te herinterpreteren.' Dat betekent kolommen, lijstwerk en architectonische details die aansluiten bij die van het Met's gebouw uit 1874 van Richard Morris Hunt, maar op een moderne manier zijn teruggebracht. 'We wilden die balans vinden tussen refereren aan de geschiedenis op een manier die correct is, maar ook geen kopie', legt Esteban uit.

Ondertussen leiden een donker kleurenpalet en een doordachte lay-out gasten zachtjes door de ruimte - elementen zoals een mezzanine gebouwd bovenop een historische trap en verschillende "pocket galerijen" van de belangrijkste kamers, bijvoorbeeld, moedigen ontdekking en interactie.

Roman & Williams moesten ook werken rond drie bestaande stijlkamers, hele kamers getransplanteerd naar het museum uit Engeland (terwijl 1/3 van de objecten in de nieuw geopende galerijen nieuwe aanwinsten zijn, waren deze kamers er vóór de vernieuwing).

'Er zijn drie historische kamers, stijlkamers en we wilden de nieuwere galerijen op die manier niet zo historisch maken - niet zo didactisch', zegt Esteban. Die houding sluit aan bij het doel van de Met-curatoren om de tentoongestelde kunst te contextualiseren en te verwijzen aan meerdere tijdsperioden en globale invloeden in de hele ruimte, in plaats van te focussen op afzonderlijke tijdperken.

Een goed voorbeeld? Een ronde galerij met een op maat gemaakte, bijna kamerhoge glazen kast met tientallen theepotten uit verschillende tijdperken en locaties. 'De zaak is bedoeld om de wereld kleiner te maken met de handel in thee', legt Wolf Burchard, Associate Curator, uit.

'De cases zijn geïnformeerd door een aantal van onze ervaringen in de detailhandel, die je een beetje overweldigden met de rijkdom', zegt Esteban. Verwijzingen naar detailhandel gaan verder in volgende ruimtes met soortgelijke kisten gevuld met keramiek van onder meer Wedgwood en Burleigh, evenals geïmporteerd Chinees porselein.

De duidelijke gevallen maken het wandelen door de galerijen ook interessanter - en geven een glimp van de schatten erachter. 'Je loopt door deze ruimtes en er is geen saai moment', zegt Burchard. 'Er wacht altijd iets onverwachts om de hoek.'

Dat was het doel van Roman & Williams, zegt Esteban. "Ik hoop dat mensen met deze tactiek meerdere keren terugkomen omdat ze constant ontdekken." Ik ben bijvoorbeeld al mijn volgende bezoek aan het plannen.

Volg House Beautiful op Instagram.