!["The Last of Us" verlaten winkelcentrum set ontwerpdetails](/f/2b6a625f751d7cd190c5956819d81723.png?resize=980:*?width=100&height=100)
Boeken op kleur zijn altijd geweest een bron van geschillen hier op appartementstherapie. Hoe verbluffend een huis in een House Tour ook is, het commentaargedeelte zal onvermijdelijk exploderen met vermeldingen (goed en slecht) van hun in kleur gerangschikte boekdelen.
Volledige openbaarmaking: een van de gecentraliseerde boekenplanken in ons huis is in feite op kleur gerangschikt. Ze zijn niet gerangschikt in een regenboogverloop, zoals te zien op deze foto, maar ze zijn gegroepeerd op dezelfde kleuren. Wij vinden het leuk. Ik heb sindsdien schreeuwen van heiligschennis gelezen in de opmerkingen bij Appartement Therapie - hoe kon ik iets op die plank vinden ??
Op Slate's Het oog, schrijft schrijver Kristin Hohenadel: "Laten we het idee wegnemen dat iedereen met een boekencollectie een rigoureus systeem nodig heeft om een bepaald boek op gegeven tijd om het uit hun schap te halen en op een belangrijk feit, passage, citaat of andere lekkernij te stuiten die om een of andere reden niet Googled. Het bezit van fysieke boeken was ooit een vereiste voor degenen die kennis en informatie bij zich wilden hebben binnen handbereik, maar de reflex om boeken te verwerven, te bewaren en te catalogiseren is meestal gebaseerd op een gedateerde datum realiteit. En wie zegt dat kleur geen perfect haalbare visuele indicatie is om een boek te vinden dat u opnieuw wilt bezoeken? "
Ik ben een schrijver en een lezer. Mijn man is een leraar, een schrijver en een lezer. We houden van boeken. Er staan er altijd tien tot vijftien tegelijk op onze nachtkastjes. We zijn echter allebei in staat om boeken gemakkelijker te "vinden" door hun omslagen. We zijn ontwerpgericht en zien meer in esthetiek dan in analyse - ik kon me de helft van de auteurs van mijn boeken niet herinneren als je me betaalde! Daarom houd ik van het punt dat Hohenadel hierboven maakt: we wonen niet in een bibliotheek, we wonen in een huis. We weten waar onze boeken zijn. In feite zal mijn man zich vervelen en urenlang bezig zijn ze opnieuw te rangschikken om ze esthetisch aangenamer te maken - op kleur!
Hohenadel vervolgt: 'Het boek is altijd al een designobject geweest als een voertuig om de leeservaring mogelijk te maken. (In feite bestrijden uitgevers de ondergang van het fysieke boek met een hernieuwde inspanning om innovatieve methoden te gebruiken om van boeken prachtige objecten te maken die we willen aanraken. "
Dus wat zegt u dat we verder gaan met dit argument? In plaats van te zeggen dat een lezer boeken niet respecteert door ze op een bepaalde manier te organiseren, zou je dat misschien kunnen commentaar dat je dat niet zou doen in mijn huis! Dan kunnen we ons concentreren op het echte probleem - wie kan vind ieder boek wanneer het achterwaarts op een plank is gedraaid?