We selecteren deze producten onafhankelijk van elkaar - als u via een van onze links koopt, kunnen we een commissie verdienen.
Een paar jaar geleden schreef ik over een verontruste beglazingstechniek die een verontrustend gevoel geeft, een manier die we hebben ontwikkeld om visuele textuur aan je muren toe te voegen die niet van een rollende lap houden. Hier gaan we nog een stap verder.
De look is zowel zacht als eigentijds, werkt goed in stedelijke omgevingen en is nog steeds leefbaar. Het is elke keer uniek en in dit voorbeeld benadrukken we een lineaire kwaliteit, alsof het "beton" in een houten bekisting werd gegoten.
We zijn begonnen met een basislaag van Benjamin Moore White Water 2120-60 en hebben toen het grijs met elkaar gebroken slashes van zwart, bruin en blauw willekeurig aangebracht met een plamuurmes, die blijven als onderdeel van de onderschildering.
We trokken vervolgens potloodlijnen met intervallen van vier inch; deze hoeven niet exact te zijn en volgen het ritme van de kamer.
Beglazing begint met nikkel 2119-50 (glazuur 3: 1 verhouding tot verf) aangebracht met een negen-inch gipsmes en wazig met een doek, en het messenaspect hiervan suggereert Venetiaans gips of stucwerk. Er is deze keer geen sponzen en druppels en spatten dragen bij aan de charme.
Vervolgens gingen we weer de kamer rond met een donkerder glazuur in Smoke Gray 2120-40 om lagen op te bouwen, en sloten we vervolgens het geheel af met een laatste glazuur in onze oorspronkelijke muurkleur van 2120-60. Hierdoor ziet het geheel eruit als één substantie.
Je moet je kamer beschouwen als één groot schilderij, met een begin, midden en einde. Het lijkt op abstract expressionisme voor de muren.