Vind je de producten die we hebben uitgekozen? Ter informatie, we kunnen geld verdienen via de links op deze pagina.
Bij eerste kennismaking met het werk van de ontwerper uit Boston Steven Favreau, 'historisch detail' is misschien niet het eerste woord dat te binnen schiet. Favreau, een uitgesproken maximalist die werkt vanuit een caleidoscopisch gekleurd kantoor dat hij de Favreaulous Factory noemt, heeft een loyale fanbase ontwikkeld voor zijn out-there ontwerpen, die altijd vetgedrukt zijn kleur, durf patroon, en een heerlijk unieke mix van meubels. Maar in een recent project, een appartement in de historische Beacon Hill-wijk van Boston, toont de ontwerper het vermogen om met historische details te spelen - en bewijst dat de klassiekers gewaagd kunnen zijn.
Ondanks haar ouderwetse buurt, "wilde mijn klant iemand die het traditionele Boston niet deed", vertelt Favreau Huis mooi. De klant was ook een doorgewinterde reiziger, en haar collectie bevatte een schat aan kunst en objecten die ze over de hele wereld heeft verzameld. Favreau's taak: haar historische huis bijwerken—
zonder het lef - en neem de schatten van haar reizen op.Hoewel het appartement uit ongeveer 1902 dateerde, had het verschillende ronden van renovaties ondergaan door verschillende ontwikkelaars die zijn oorspronkelijke charme hadden verloren. "Terwijl de ontwikkelaar goed werk verrichtte, was het erg witgekalkt", zegt Favreau (die toegeeft dat dat verre van zijn stijl is en zichzelf "overdreven en theatraal" noemt).
Greg Premru
"Het had wat kroonlijsten, maar heel, heel weinig", herinnert hij zich. "En dus sprak ik met haar over het idee om traditionele vormen en architecturale elementen te interpreteren, maar ze misschien een beetje te draaien. Ik kijk graag naar historische plaatsen en blaas misschien de grootte op of speel met kleur op een manier die 100 jaar geleden niet zo zou zijn geweest. Dus dat was een soort uitgangspunt. "
Eerst omhoog blazen van kleine kroonlijsten in oversized dentil, waardoor de schaal van de rechthoekige blokken wordt bespeeld. "Er is veel dentil in die stijl buiten het gebouw, dus ik bracht haar wat foto's en zei: 'Hoe zit dit?' Ze zei: 'Oh, dat is mooi', 'herinnert Favreau zich. "Toen zei ik:" Oké, nou, wat als het vier en een halve centimeter is? "
Greg Premru
Wonder boven wonder was de klant aan boord - en toen kwam Favreau op het idee om ze oranje te schilderen. "Je moet gewoon blijven duwen", lacht hij. Ze ging er echter voor en het resultaat is een uniek detail dat modern en traditioneel overspant.
Het is de perfecte cap voor een kamer die vol gewaagde keuzes is, maar toch geschiedenis bevat - zonder je overweldigend te voelen. "Ik heb deze persoonlijke missie om mijn collega-ontwerpers uit te dagen om hun klanten zover te krijgen dat zij hun comfortzone niet overschrijden", zegt Favreau. "Mensen vragen: 'Hoe kun je misschien acht patronen en kleuren allemaal laten gebeuren?' Ik geloof dat daar is een interessante synergie die ontstaat wanneer u patronen en kleuren samenstelt die dat niet zijn voor de hand liggend. Het wordt bijna vredig. "
Greg Premru
In de woonkamer wordt een salontafel op 1stdibs omringd door meubels die Favreau op maat had gemaakt met een fabrikant in Albanië, allemaal bovenop een aangepast tapijt uit Pakistan. Gordijnen van Robert Allen en William Morris-behang geven extra patronen en een schilderij van kunstenaar Joseph Dermody hangt over de schoorsteenmantel.
De keuken heeft een vergelijkbare mix van tijdperken, met meer traditionele bloemenbehang die aangepaste kasten compenseert en een terrazzopatroon ontworpen door Favreau. De showstoppers van de kamer, de kasten zelf vertonen deze juxtapositie: hun multi-materiaal, grafisch ontwerp voelt helemaal modern aan, maar ze werden met de hand gemaakt door een ervaren fabrikant in Massachusetts.
Greg Premru
Op dezelfde manier hangt een olieverfschilderij uit de jaren 1880 (compleet met traditionele vergulde lijst) in de foyer over een kwartet spiegels met uitzicht op een moderne lamp. Ondertussen staat in de slaapkamer een futuristische volledige wandbedekking in zacht leer in tegenstelling tot een paar antieke Indonesische houten deuren.
"Het is die juxtapositie van oud en nieuw, omdat mijn theorie over oud en nieuw is dat wanneer je ze samenstelt, ze elkaar verheffen", zegt de ontwerper.
