Betekenis van mevrouw

Het is zeldzaam dat je het eervolle voor een getrouwde vrouw - "missus" - zo opgeschreven ziet. Maar zodra je dat denkt, denk je aan twee dingen: 1) Goh, dat woord ziet er zo slordig en ouderwets uit. En, 2) Waar het in hemelsnaam is, doet de "r" in de afkorting "Mevr." Komt van?

Mentale Floss heeft onlangs hetzelfde nagedacht en een beetje door de geschiedenis gegraven om de oorsprong van deze puzzel te achterhalen. De verklaring dateert uit de 18e eeuw, toen "meester" en "minnares" de juiste juiste monikers waren voor respectievelijk mannen en vrouwen.

Maar tegen het einde van de eeuw - omdat taal een fascinerend vloeiend element van ons dagelijks leven is - begonnen mensen het woord "minnares" te zeggen op een manier die het "r" -geluid verwijderde. De uitspraak "missis" nam het over als de algemene term voor vrouwen, en "minnares" was voorbehouden aan vrouwen die de leiding hadden over iets - zoals een gouverneur, die de kinderen van een gezin in de gaten hield (en ergens onderweg 'veranderde' minnares 'in de schandaliger betekenis die we het vandaag geven).

"Missus" werd uiteindelijk ook de term bedienden of arbeidersklasse mensen zouden hun werkgever kunnen aanspreken - een toevallige benadering van het woord, dat is waarom mensen het nooit hebben uitgeschreven toen ze echt de meer formele 'mevrouw' wilden gebruiken En vandaag nog steeds niet.

Als je nieuwsgierig bent, was het pas in de vroege jaren 1900 dat het idee van 'mevrouw' verscheen op het toneel, volgens de New York Times. Een notitie in een krant- was de eerste oproep van progressieve vrouwen voor een naam die niet hoefde aan te geven of ze getrouwd waren of niet. Toen hief de feministische beweging in de jaren zeventig 'mevrouw' op tot het meest voorkomende gebruik vandaag.

Maar wat we echt willen weten is, wat is de volgende stap? "Mrz."? "MRSS."? Maar alleen de tijd zal onthullen wat de gekke taalverandering van de volgende generatie zal zijn.

[via Mentale Floss