Bekend om zijn spitsbogen en glas in lood, gotische architectuur geldt als een van de grootste en toch langst regerende architecturale stijlen. Het mag dan van middeleeuwse oorsprong zijn - veel van de oudste kerken die nog overeind staan, zijn gotisch - maar praktisch elk jaar worden er nieuwe gebouwen met gotische kenmerken gebouwd. Statige structuren zoals kerken, overheidsgebouwen en schoolcampussen bevatten gotische elementen om ze een gevoel van geschiedenis, duurzaamheid en grootsheid te geven, om nog maar te zwijgen van schoonheid.
Gotische gebouwen dateren uit de Middeleeuwen in West-Europa en worden typisch geassocieerd met de katholieke kerk, vooral in Frankrijk. Per Encyclopedie Brittanica: "Gotische architectuur is een bouwstijl in Europa die duurde van het midden van de 12e eeuw tot de 16e eeuw, in het bijzonder een stijl van metselwerk die wordt gekenmerkt door spelonkachtige ruimtes met uitgestrekte muren die worden onderbroken door bedekt maaswerk,"
Sindsdien zijn er echter gebouwen in gotische stijl gebouwd (de Washington National Cathedral werd gebouwd in de jaren negentig), en ze kunnen episcopale, anglicaanse, lutherse en meer denominaties van aanbidders huisvesten en niet-religieuzen dienen doeleinden. (Sommige van de meeste spookhuizen hebben ook gotische architectuurkenmerken.) Het kan ook verwarrend zijn om te zien of waar je naar kijkt, is Eigenlijk een voorbeeld van gotische architectuur, een combinatie van stijlen of een moderne interpretatie. Verderop splitsen we de belangrijkste kenmerken van de gotische architectuur op, inclusief de identificeerbare kenmerken en de beroemdste voorbeelden zoals Westminster abdij, hieronder te zien.
Gotische architectuur is voortgekomen uit de romaanse bouwstijl naarmate de vraag naar grotere, hogere kerken groeide. De belangrijkste elementen van romaanse gebouwen, zoals ronde bogen, konden ze simpelweg niet dragen, dus moesten architecten experimenteren met nieuwe oplossingen. Veel ontwerpen combineren romaanse en gotische bouwstijlen in die mate dat het moeilijk is om ze duidelijk als de een of de ander te identificeren.
Gotische architectuur begon zich te onderscheiden in het begin van de 12e eeuw, voornamelijk in Frankrijk. De Basiliek van Saint-Denis, dat in 1135 baanbrekend werk deed, wordt vaak genoemd als een van de vroegste duidelijke voorbeelden van de stijl. Puntbogen en steunberen aan de buitenkant zorgden ervoor dat het een hoog, open interieur had dat gevuld was met licht. In deze tijd werden ook de Notre Dame de Paris en de kathedraal van Chartres gebouwd.
De Hoge gotiek jaren, van 1250 tot 1300, werden nog steeds gedomineerd door Frankrijk, maar Groot-Brittannië, Duitsland en Spanje produceerden variaties op de stijl, zoals de Dom van Keulen, de Londense Westminster Abbey en de Dom van Milaan. De Italiaanse gotische architectuur onderscheidde zich door de constructie van baksteen en marmer in plaats van steen.
In de 15e eeuw (1400), Laatgotiek architectuur bereikte een hoogtepunt met de gewelven van Duitsland hall kerken.
Aan het einde van de 19e eeuw, Gotische heropleving architectuur, ook wel neogotiek of victoriaanse gotiek genoemd, heeft de ontwerpstijl opnieuw populair gemaakt. Kerken en zelfs huizen uit deze periode zien er uitgesproken gotisch uit. De Gotische heropleving Het architectuurtijdperk viel samen met de opkomst van gotische literatuur en de werken van schrijvers als Mary Shelley, Nathaniel Hawthorne en Edgar Allan Poe.
De bekendste voorbeelden van gotische architectuur die nog steeds overeind staan, zijn middeleeuwse gebouwen en gebouwen die tijdens de neogotische periode zijn gebouwd. Veel gotische gebouwen zijn al eeuwen werk in uitvoering. De Ulm Minster in Duitsland bijvoorbeeld, begon in de 13e eeuw, maar werd pas in de 19e eeuw voltooid. En de geliefde Notre Dame van Parijs ondergaat opnieuw een verbouwing - misschien wel de tiende keer in zijn geschiedenis - na een tragische brand in 2019. Het lijdt geen twijfel dat deze grootse gebouwen enorme middelen (zowel mankracht als geld) vergen om te voltooien, en ze zijn monumenten voor de gemeenschappen die ze dienen.
Hoger, groter en grootser bouwen was de leidraad van de gotische architectuur. Dus het is geen verrassing dat hoge plafonds En voldoende natuurlijk licht-twee items waar nog steeds veel vraag naar is - waren de belangrijkste elementen die architecten in gedachten hadden bij het ontwerpen van gotische constructies. Velen van hen waren kerken, en een helder, koel interieur was toen zelfs nog belangrijker om deze gebouwen comfortabel te maken voor grote aantallen parochianen.
Andere kenmerkende elementen, zoals de Gotische spitsboog, simpelweg ontwikkeld als middel om een doel te bereiken. "De ribbe kluis, luchtboog, en wees (Gothic) boog werden gebruikt als oplossing voor het probleem van het bouwen van een zeer hoge constructie met behoud van zoveel mogelijk natuurlijk licht", aldus Brittanica.
Gotische gebouwen zijn kenmerkend stenen constructie, en de stijl was voornamelijk gereserveerd voor kerken en overheidsgebouwen in plaats van woningen of winkelpuien, hoewel elementen naar beneden druppelden (en nog steeds doen).
Deze zes elementen van de gotische architectuur herken je in één oogopslag. Velen werden destijds ontwikkeld om de unieke uitdagingen van het bouwen van grotere gebouwen op te lossen dan ooit tevoren.
Vanwege hun liefde voor zonlicht en natuurlijk licht hebben veel architecten in de gotische tijd hun ramen voorzien van glas-in-lood, waaronder ingewikkelde en dure roosvensters. Deze kleurden het interieur van de kerken in een spectrum van kleuren. Dergelijke ramen trokken zowel vaste parochianen als religieuze reizigers naar een kerk. Sites zoals de kathedraal van Chartres en de Notre Dame de Paris zijn al eeuwenlang toeristische bestemmingen, deels vanwege hun unieke glas-in-loodramen.
In plaats van de ronde bogen die typerend zijn voor de vroegere romaanse stijl, staat de gotische architectuur bekend om bogen die op een steile punt uitkomen. Gotische spitsbogen, geïnspireerd op de islamitische architectuur, wijzen naar de hemel en accentueren de ultrahoge plafonds.
In plaats van traditionele gewelfde plafondbalken, gebruikten gotische architecten in plaats daarvan geribbelde gewelven om de gebouwen structureel gezonder te maken. Volgens Brittanica zijn "ribgewelven opgebouwd uit twee, soms drie elkaar kruisende gewelven, die van verschillende breedtes, maar moeten dezelfde hoogte hebben...puntbogen kunnen zowel over een korte overspanning als over een lange overspanning even hoog worden gemaakt een. De bogen bevinden zich op de gewrichten van de gewelven en dragen het gewicht van het plafond."
Bekijk de zijkanten van een gotisch gebouw om deze gotische architectonische kenmerken in actie te zien. Middeleeuwse architecten moesten een manier bedenken om het enorme gewicht van stenen gotische bouwwerken te dragen, en de druk was groot om steeds grotere, hogere en grootsere kerken te bouwen. Luchtbogen, die eruitzien als een halve boog, herverdelen op ingenieuze wijze het gewicht van een hoger, zwaarder niveau naar een lager, steviger niveau. Als liften ons in staat stelden wolkenkrabbers te bouwen, dan maakten luchtbogen gotische kathedralen mogelijk. Ze zorgden ervoor dat de gotische architectuur een hoge vlucht nam.
Imposante, eng uitziende waterspuwers zijn een gebruikelijke finishing touch die je tegenkomt op de daklijn van gotische bouwwerken. Symbolisch wordt gezegd dat ze boze geesten afweren en eruit zien als fantastische vogels of beesten als leeuwen; in de praktijk functioneren ze vaak als waterspuwers voor het gootsysteem van de gebouwen. (In het Frans, waterspuwer betekent "keel".) Mogelijk ziet u ook vergelijkbare gebeeldhouwde elementen die grotesken worden genoemd en die water afbuigen in plaats van het te kanaliseren. Washington National Cathedral, een beroemd voorbeeld van neogotische architectuur, staat bekend om zijn verzameling van meer dan honderd waterspuwers en grotesken, waaronder grappige. Kijk goed en je ziet een grotesk gevormde vorm Darth Vader.
Zeer hoge, lange torenspitsen zijn een ander belangrijk gotisch gebouwkenmerk. Ze telden mee voor de totale hoogte, dus hoe hoger de torenspits, hoe beter. Munster van Ulm in Duitsland (zie hierboven) wordt door velen beschouwd als de hoogste gotische kerk ter wereld, met een weids uitzicht over de stad en de rivier de Donau. Het is ongeveer 160 meter of 38 verdiepingen hoog, inclusief de torenspits.