Het grootste deel van mijn volwassen leven heb ik er een hekel aan gehad. Ik hield er niet van hoe het een eindeloze cyclus was, hoe het mijn weekenden in beslag nam en hoeveel dingen er moesten worden gepolijst, afgestoft en geschrobd om alles "verfrissend" te laten voelen. Maar een paar jaar geleden, mijn moeder vertelde me iets dat hielp mijn relatie met schoonmaken te veranderen.
Ze zei dat ze het leuk vond om het huis schoon te maken omdat het haar de kans gaf om met al haar spullen langs te komen. Het kostte haar jaren om alle schatten in haar bungalow op te sporen, te vinden en te ordenen, en ze zo te organiseren. Van sommige van die stukken ging haar hart echt zingen - zoals de kristallen champagneglazen die ze meebracht uit Polen - en anderen waren dwaas, maar legden haar persoonlijkheid perfect vast zoals de kitscherige curiosadoos die aan de muur hing muur. Afstoffen was een manier om al die dingen opnieuw te bekijken, omdat ze tijdens haar dagelijkse routine niet per se inzoomde op elke snuisterij en elk accent. Het was een manier om liefdevol voor ze te zorgen en te bedenken hoeveel geluk ze had om ze te vinden.
Dit deed me beseffen dat ik dat misschien niet echt deed Leuk vinden de dingen die ik bezat omdat ik niet diezelfde gloed van trots kreeg toen ik ze schoonmaakte. Velen van hen waren hand-me-downs, en andere waren eenvoudige decorartikelen die ik van tijd tot tijd impulsief bij Target of Amazon kocht. Toen ik mijn. kreeg nieuw appartement, Ik concentreerde me op het langzaam inrichten en decoreren, en kreeg alleen dingen die me echt enthousiast maakten.
Nu kijk ik uit naar de schoonmaakdag omdat ik weer kennis maak met al mijn mooie vondsten. Het herstructureren van die gemoedstoestand maakte het schoonmaken niet alleen een stuk leuker, maar maakte me ook selectiever en bewuster van wat ik in huis haalde. Begrijp me niet verkeerd, ik geniet nog steeds van een Target-koopje en wil liever niet afstoffen. Maar mijn spullen schoonmaken en verzorgen heeft nu veel meer betekenis.
Marlen Komar
Bijdrager
Marlen is in de eerste plaats een schrijver, als tweede een vintage verzamelaar en als derde een donutfanaat. Als je een passie hebt voor het vinden van de beste taco-joints in Chicago of als je wilt praten over Doris Day-films, dan denkt ze dat een afternoon coffee-date in orde is.
