![Land Ark Drake RV](/uploads/acceptor/source/70/no-picture2.png)
Ik wist dat het tijd was om hulp te zoeken toen ik uren online aan het zoeken was naar elk symptoom in mijn lichaam en elk medicijn dat me was voorgeschreven. Slechte gewoonten - of in mijn geval, angstpatronen - neem de tijd om te overwinnen. Dus toen mijn therapeut me aanraadde om de "zorgkamer"-techniek te proberen, ging ik naar de enige plaats waarvan ik wist dat ik meer informatie kon vinden: internet. Maar alles wat ik vond toen ik op de term zocht, waren verwijzingen naar Dagobert Duck die in cirkels ijsberde in zijn bezorgdheid kamer - voor het eerst verondersteld te zijn verschenen in de Disney-strips "The Secret of Atlantis" uit de jaren 50, geschreven door Carl blaft.
Een zorgenkamer, zoals het heet, is een beetje hoe het klinkt: een ruimte waar je heen gaat om je zorgen te erkennen op een aangewezen 'zorgmoment'. Dan, wanneer je de kamer verlaat, ben je ook je zorgen achter je latend.
De aanpak is gebaseerd op het concept van cognitieve gedragstherapie (CGT) van 'piekertijd', waarbij u tijd inplant om
overweeg angstige gedachten. Bij het betreden van een zorgenkamer, "is het belangrijk om een bijbehorend schema en tijdslimiet in te stellen, anders kunnen mensen zichzelf vinden in angstige gedachten terechtkomen en elke dag uren in hun zorgenkamer doorbrengen”, zegt Landry Weatherston-Yarborough, executive directeur bij Pathlight Stemmings- en angstcentrum.Ze waarschuwt ook dat een zorgkamer, hoewel het nuttig kan zijn voor mensen met gegeneraliseerde angst, misschien een... minder nuttig voor mensen die opdringerige gedachten ervaren die verband houden met OCS of trauma, of die specifieke fobieën. Zoals met elke methode om angst te beheersen, is een zorgenkamer geen pasklaar antwoord, maar het kan voor sommigen gunstig zijn. Zo kunt u het uitproberen:
Brenda Arellano, een gediplomeerd psychologisch medewerker, is mensen tegengekomen die moeite hebben om te wachten tot hun zorgentijd. Het doel is om de hoeveelheid tijd die iemand aan piekeren besteedt te verminderen door je hersenen toestemming te geven om zich op een bepaald moment in een specifieke ruimte zorgen te maken, in plaats van overal en altijd. Ze noemt dit een 'geavanceerde strategie' die ze gewoonlijk aanbeveelt aan haar cliënten die andere coping-mechanismen hebben 'om hen te helpen ontspannen, zich kalm te voelen en uitdagende gedachten op te merken'.
Wanneer zorgen buiten uw geplande tijd of zone verschijnen, is de eerste stap om te erkennen dat u zich zorgen maakt en deze zo mogelijk te benoemen. Mijn gedachtenpatronen over angst zijn bijna altijd hetzelfde: er is een trigger voor mijn gezondheid, ik maak me zorgen dat ik doodga en dan lees ik meer over mijn symptomen, wat mijn angst aanjaagt. Ik heb gemerkt dat hardop toegeven aan mezelf "ja, ik ben bang" en mezelf af te vragen waar ik me zorgen over maak, me veel kalmeert.
Arellano wijst er ook op dat mensen soms bang zijn dat ze vergeten waar ze zich zorgen over moesten maken als ze tot later wachten. Voor hen moedigt ze aan om aantekeningen te maken in een paar woorden als 'werk', 'kinderen', 'lawaaierige buren', zodat ze niet het risico lopen om in het moment in een angsthaas te gaan.
Ze voegt eraan toe: "Voor andere mensen is het nuttig om een mantra of herinnering te hebben waar ze op terugkomen, zoals:" Als het echt belangrijk is, zal ik het onthouden. Als ik het me niet meer herinner, was het waarschijnlijk niet zo belangrijk om mee te beginnen, of ik heb daar nu niet mee te maken.'”
Mijn zorgenkamer is alles geweest, van een logeerkamer tot een hoek van mijn slaapkamer en zelfs een ruimte buiten. Arellano is het ermee eens dat het ook een aangewezen stoel, een zitzak of wat dan ook voor uw woonsituatie kan zijn. Weatherston-Yarborough zegt dat je ervaringen kunt creëren door in een dagboek te schrijven of door met een veilig persoon over je angsten te praten.
Een aangewezen piekertijd kan 10-15 minuten zijn, zolang het niet te dicht bij bedtijd is. Op de korte termijn kan zitten met je zorgen meer angst veroorzaken, maar Arellano zegt dat dat normaal en verwacht is. "Ons brein leert de manier waarop we onze gedachten zien of ons ermee verhouden te veranderen", zegt ze. Uiteindelijk komt het vaak voor dat mensen merken dat ze zich misschien maar voor vijf minuten zorgen hoeven te maken. Ze kunnen dan hun tijd om zich zorgen te maken verkorten of de resterende minuten gebruiken om positieve gebeurtenissen te plannen, te reflecteren en te erkennen. Bij het betreden en verlaten van een zorgenkamer, is het belangrijkste onderdeel geduld te hebben en te onthouden dat één strategie alleen geen wondermiddel is.