Sinds ongeveer vijf maanden bereidt mijn familie zich voor op een verhuizing tussen de staten. Het hebben van zo'n lange tijd om het te plannen, heeft zeker rusteloosheid voortgebracht. Ik heb genoeg tijd gehad om niet alleen organiseren voor het inpakken;, maar om onze bezittingen op te ruimen voordat ze met ons naar ons nieuwe leven worden verscheept.
Het belangrijkste dat ik hiervan heb geleerd - een les die ik hoop mee te nemen naar ons nieuwe huis - is dat we waarschijnlijk niet veel van de spullen hadden moeten bewaren die we al die tijd hebben vastgehouden. (We wonen al meer dan tien jaar in ons huidige huis.) Natuurlijk, we hadden er de ruimte voor, maar zelfs als onze spullen netjes en ordelijk waren, verbruikten we nog steeds energie door het gewoon in de buurt te hebben. We besteedden kostbare tijd aan het beslissen wat we ermee moesten doen, waar we het moesten opslaan, organiseren, schoonmaken, zoeken, spullen zoeken rondom het, en uiteindelijk om ervan af te komen en het naar het donatiecentrum brengen.
Nu ik een prikkel heb om zoveel mogelijk los te laten, kan ik het niet helpen te denken - wat als we die dingen in de eerste plaats niet hadden vastgehouden? Hoeveel tijd en moeite hadden we kunnen besparen, en hoeveel rust hadden we kunnen halen uit de rust die gepaard gaat met opgeruimde ruimtes?
Ik ben dol op themafeesten voor mijn kinderen, en ik koop meestal versieringen voor ze om de sfeer te bepalen. Ik kan een beetje rechtvaardigen waarom ik vasthield aan een meer generiek decor, zoals gouden klatergoudgordijnen of sprankelende 'Happy Birthday'-banners, maar dat doe ik niet begrijp waarom ik dingen heb bewaard zoals de schuurachtergrond die ik gebruikte voor de verjaardag van mijn zoon op de boerderij, of de honingraatversieringen die ik gebruikte voor het oceaanthemafeest van mijn dochter. Dacht ik dat ik de thema's zou recyclen? Kan zijn. Ik heb in ieder geval een hele grote bak vol met versieringen gedoneerd waarvan ik zeker weet dat ze anderen veel vreugde zullen brengen.
Deze zijn dood gewicht sinds het moment dat ze braken. Ik weet niet of ik dacht dat de ontbrekende stukjes op een dag zouden verschijnen of dat ik dacht dat ik een speelgoedreparatiedag zou hebben zoals een van de kleine elfjes van de kerstman, maar geen van beide is ooit gebeurd. Ik heb er spijt van dat ik ze al die tijd in de buurt heb gehouden en me schuldig over ze heb gevoeld.
Waarom, oh waarom bleef ik vasthouden aan servies dat nooit bij mijn smaak paste? Het is waarschijnlijk omdat iemand ze aan mij heeft gegeven en ik me schuldig voelde om iets weg te doen dat niet alleen een geschenk was, maar ook iets dat perfect nuttig was. Heb ik ooit die "nuttige" dingen eruit gehaald? Nee. De liefde die tot uiting kwam in het geven van het geschenk, werd dankbaar ontvangen toen het geschenk werd gegeven. Die liefde verandert niet op basis van het feit of het geschenk al dan niet in mijn kasten zit. Ik wou dat ik die stukken lang geleden naar een meer bevredigend lot had gestuurd.
Een overvolle linnenkast is niemands ideale opstelling. Toch klampte ik me vast aan extra lakens, oude kussenslopen en bevlekte of gescheurde handdoeken voor het geval dat (waarvan weet ik niet zeker). Hier is het ding: als u zich plotseling in het onwaarschijnlijke scenario bevindt van een huis vol gasten dat zal eigenlijk gebruik maken van je hele linnen horde in één nacht, iedereen zou waarschijnlijk genoegen kunnen hebben met slaapzakken en dekens.
Het is niet nodig om de ordelijkheid van de linnenvoorraad van je dagelijkse leven op te offeren met meer dan twee sets beddengoed (in de meeste situaties) voor elke persoon in uw huishouden, max. Deze extra sets kunnen ook dienst doen als gastlinnen en in de tussentijd kun je afscheid nemen van de hoofdpijn van het opbergen en graven in een grote verzameling lakens.
Verhuizen is een grote levensgebeurtenis waarbij veel dingen in je leven opnieuw moeten worden geëvalueerd, inclusief de dingen waarmee je jezelf omringt en hoe dit je leven beïnvloedt. Zelfs als je geen beweging aan de horizon hebt, is het besef dat veel van de items waaraan je vasthoudt misschien een verspilling van energie zou precies datgene kunnen zijn dat je nodig hebt om je aan te sporen tot opruimende actie - en een meer vereenvoudigde leven.
Shifrah Combiths
Bijdrager
Met vijf kinderen leert Shifrah het een en ander over hoe je een redelijk georganiseerde en… mooi schoon huis met een dankbaar hart op een manier die genoeg tijd overlaat voor de mensen die er toe doen meest. Shifrah groeide op in San Francisco, maar is het kleinere stadsleven gaan waarderen in Tallahassee, Florida, dat ze nu haar thuis noemt. Ze schrijft al twintig jaar professioneel en ze houdt van lifestyle-fotografie, het bewaren van herinneringen, tuinieren, lezen en naar het strand gaan met haar man en kinderen.