![De eindejaarsverkoop van KitchenAid zit vol met essentiële apparaten en gadgets](/uploads/acceptor/source/70/no-picture2.png)
Mijn obsessie met Voorjaars-schoonmaak begonnen met de “Little House” boeken. Ik genoot van Laura Ingalls Wilders beschrijvingen van huishoudelijk werk: zonder het gemakkelijk te laten klinken, slaagt ze er ook in om het ongelooflijk bevredigend te laten klinken. Haar schrijven deed me denken dat het witwassen van een kelder en... vloeren schrobben binnen een centimeter van hun leven moet de leukste activiteit ter wereld zijn.
Wat ik het leukste vond aan haar beschrijvingen, was de manier waarop ze reinheid verbonden met premie: The Ingalls familie gebruikte hun glanzende tinnen emmers om verse melk in te bewaren en wikkelde hun producten in schone kaasdoeken. Zonlicht stroomde door smetteloze ramen en fris beddengoed werd in de wind gelucht. Hun niet aflatende toewijding aan reinheid ging niet zozeer om het doden van bacteriën, maar om het verspillen van een beetje licht en lucht — beperkte en felbegeerde middelen in een kleine houten hut.
Hetzelfde geldt voor een appartement in New York. Ik wist nooit dat zonlicht als een voorziening kon worden beschouwd, totdat ik naar Manhattan verhuisde. In mijn
spoorweg appartement, mijn slaapkamer kijkt uit op de straat, mijn keukenraam wordt grotendeels verduisterd door het gebouw er tegenover en mijn woonkamerraam komt uit op een luchtschacht.Zonder de luxe van fel zonlicht om een rommelige kamer af te leiden en op te vrolijken, moet alles op de juiste plek staan. En sinds mijn eerste grondige schoonmaak toen ik dit appartement betrok, heb ik geprobeerd het netjes te houden. Ik ben zelfs een beetje een schone freak: ik heb een favoriete tegelreiniger, ik bewaar oude tandenborstels voor het schuren van voegen en ik ben een toegewijde fan van de Marie Kondo-methode. Maar ik ben ook maar een mens, wat betekent dat het leven nu, zes maanden na de verhuizing, mijn weloverwogen plannen in de weg staat.
En dit is waar de magie van de lenteschoonmaak om de hoek komt kijken: het stelt me in staat om mijn omgeving volledig opnieuw te bedenken en opnieuw te beginnen. Als het met heel je hart wordt gedaan, kan de voorjaarsschoonmaak verder gaan dan het functionele en een ambitieuze daad van intentie worden. Als ik aan mijn voorjaarsschoonmaak begin, stel ik me een helderder, netter bestaan voor: een wereld waarin ik mijn leven bij elkaar heb en alles is waar het zou moeten zijn.
Hoewel het gemakkelijk is om de voorjaarsschoonmaak als een vermoeiende klus te zien, zie ik het als een geweldige kans om mijn verbeelding de vrije loop te laten. ik denk aan de huizen waar ik het meest van heb gehouden door de jaren heen, en de voorzieningen die ik in de mijne wil hebben. Misschien ben ik, als ik klaar ben met de voorjaarsschoonmaak, het type persoon met een koelkast die altijd gevuld is met ijskoude drankjes, klaar om elke vriend die langskomt aan te bieden. Ik zou zelfs het type persoon kunnen zijn dat mee naar huis neemt verse snijbloemen van de boerenmarkt en maakt zalmschalen voor de lunch. Mijn huis zou voor alles een plek kunnen hebben, met uitnodigende en ontspannende energie.
Dat is de toekomst die ik voor ogen heb als ik op pad ga voor de voorjaarsschoonmaak. Het gaat niet alleen om bleken en stofzuigen; het gaat over het bedenken van het leven dat ik wil leven, en het nemen van op zijn minst de eerste stappen om het te laten gebeuren. Dus als ik dit jaar mijn mouwen opstroop en mijn assortiment sprays en sponzen ophaal, ben ik niet alleen van plan om de vloeren te schrobben of de tegels te schuren. Ik zal de kamers mentaal leegmaken en ze weer vullen, terwijl ik me mijn droomleven voorstel in een zomers appartement waar licht en lucht vrijelijk naar binnen kunnen stromen.