Ik weet dat deze tour een beetje afwijkt van het standaard tarief voor appartementstherapie. Het is ruimer, meer en meer traditioneel ingericht dan de gemiddelde tour. Maar het is toevallig mijn favoriete huis ter wereld en een plek van vrede. Dus besloot ik eindelijk dat het tijd was om het te delen.
Dit huis aan het meer is van mijn ouders. Ze kochten het vierentwintig jaar geleden. In die tijd was het een kleine tweekamercabine die de voetafdruk deelde met de huidige woonkamer en studeerkamer. Mijn ouders ontwierpen de toevoeging van de keuken, eetkamer, twee slaapkamers op de eerste verdieping en de slaapkamer op de tweede verdieping, met de hulp van mijn oom, die architect en aannemer is.
Dit huis, gevuld met familie-hand-me-downs en ongelooflijk middaglicht, is een gezellige, cederhouten container voor talloze familieherinneringen van de afgelopen 24 jaar. Het is ook om nog een reden een diepgekoesterde schat. Mijn broer, een getalenteerde timmerman, bouwde mee aan het huis toen hij twintig jaar oud was, en woonde erin terwijl het in aanbouw was. Hij stierf vier jaar geleden, dus dit huis is een tastbare, onschatbare, mooie erfenis, waar we zijn aanwezigheid eerder kunnen voelen.
Mijn ouders waren genereus genoeg om me hun huis te laten delen via appartementstherapie, wetende dat het niet de dominante stijl weerspiegelt. Dus beste lezers, wees alstublieft zachtaardig en vriendelijk met uw opmerkingen. Ik deel het omdat het een bron van diepe vrede is voor mij en mijn familie, en het leek me het perfecte afscheid van de zomer. (Ik weet het, ik weet dat de zomer alweer een tijdje geleden is, maar ik heb er moeite mee om dingen los te laten.)
(LET OP: mijn moeder beantwoordt de enquĂȘtevragen, maar het is mijn stem die wordt gebruikt in de bronnensectie - bijvoorbeeld "het bureau van mijn grootvader" is mijn grootvader, niet die van mijn moeder.)
Inspiratie: Het fundament van meubels en decoratieve objecten waren familie-hand-me-downs en we gebruikten die gewoon als uitgangspunt. Lokale veilingen, die de stijl van de New England White Mountains weerspiegelen, zijn ook een bron van inspiratie. En natuurlijk de schoonheid van de omliggende bergen en het meer.
Grootste schaamte: We waren al jaren bezig met het afdichten van de buitenkant van het cederhout, maar een paar jaar geleden besloten we het te beitsen. Het was zo'n vreselijk fel oranje dat we ze terug lieten komen en iets anders probeerden. Eindelijk is het verzacht tot een mooie kleur.
Trotsste doe-het-zelver: Het oorspronkelijke huis was een kleine hut met twee kamers (de huidige woonkamer en studeerkamer omvatten de hele ruimte die de oorspronkelijke hut vormde). We zijn trots op het feit dat onze zoon en zwager het huis hebben gebouwd, maar we hebben geholpen met het ontwerpen ervan.