Dit is hoe het echt is om in de achtertuin van je dochter te wonen

Toen Meredith Stannard, 66, eerder dit jaar met pensioen ging, haar voormalige ex-collega's kon niet wachten om het kleine huis te zien dat zij en haar partner Elyse Zandonella, 69, hadden besloten te verkleinen in. "Iedereen was nieuwsgierig", zegt ze. "Ik begon deze happy hours te doen waar ik een of twee mensen tegelijk had. Er is veel geroezemoes met mensen die zich afvragen of ze dit ook zouden kunnen doen. "

Afgelopen november verhuisde het paar van een huis van 1.300 vierkante voet in het westen van Seattle naar een cottage van 613 vierkante voet in de achtertuin van een huis van hun dochter Drew, 33, en schoonzoon Jacob, 37, in de stad Ballard buurt. Hun mini-huis staat nu waar ooit een vervallen, vrijstaande garage stond, voorheen voorgesteld als een mogelijke schrijfstudio voor Drew.

"Toen ik het vrienden vertelde, was hun reactie:" Dat is zo geweldig, wou dat ik dat met mijn familie kon doen "of" Oh mijn god, je bent gek, ik zou dat nooit met mijn ouders kunnen doen ", zegt Drew. "Je weet of het zou werken voor jou en je gezin."

Bij het plannen van hun pensioen waren Elyse en Meredith het erover eens dat ze hun hypotheek moesten opheffen om comfortabel te leven en te reizen zoals ze wilden. Ze brengen de zomermaanden elk jaar door in hun huis in Cape Cod, Massachusetts, en het idee om in een vrijstaande woning te wonen accessoire woning (DADU) op het eigendom van hun dochter kwam voor het eerst drie jaar geleden op toen Drew en Jacob een kocht huis.

De "oma pod"of"schoonmoeder huisje"trend - huizen met hapklare plattegronden gebouwd in de achtertuin van een familielid, vaak uitgerust met functies om veroudering gemakkelijker te maken - is snel op snelheid onder Babyboomers, vooral in supercompetitieve huizenmarkten zoals Seattle, waar hun volwassen kinderen waarschijnlijk naar toe gaan leven.

Toen Drew en Jacob de ambachtsman uit 1910 vonden die ze nu thuis noemen, dachten ze aanvankelijk dat het pand te klein was om een ​​extra eenheid toe te voegen. Toen, een paar jaar geleden, kwamen ze op het idee om de garage van de woning uit de jaren zestig te slopen en een nieuwbouwhuis op zijn plaats te zetten. De beslissing kristalliseerde in de loop van talloze discussies tussen elk paar en tussen de groep als geheel. "Drew is enig kind en we zijn heel dichtbij, heel direct met elkaar, maar we wilden zeker weten dat Jacob absoluut aan boord was," legt Meredith uit. "We hebben ervoor gezorgd ze wisten het zeker voordat we zelfs maar contact met de architect hadden opgenomen. "

Nadat de beslissing was genomen, wendden ze zich tot Bruce Parker, architect en eigenaar van microhouse, nadat hij hem een ​​lezing had horen geven over ouder worden in het plaatselijke gemeenschapscentrum. Parker is gespecialiseerd in oma-pods - hij schat dat vrijstaande eenheden voor senior familieleden ongeveer 10 procent van zijn bedrijf uitmaken - en is gewend om functies op te nemen zoals drempelloze douches, handgrepen en badkamers in ziekenhuisstijl met betegelde wanden en vloeren. (Elyse en Meredith hadden dat gelukkig niet nodig; ze zijn allebei in uitstekende staat en zijn van plan dat zo te blijven. "We kennen 90-jarigen die trappen beklimmen", zegt Meredith.)

Omdat het huis van Drew en Jacob een bepaalde stijl vertegenwoordigt, wilden ze dat de twee gebouwen eruit zagen alsof ze 'in gesprek waren', zegt Drew. Ze vonden hun aannemer na het plaatsen van een bericht op Nextdoor, een locatiegebaseerd sociaal netwerk voor communities; twee verschillende buren merkten op dat ze daar een positieve ervaring mee hadden gehad Viking bouwdiensten.

Van mei 2016 tot die november was de achtertuin van Drew en Jacob een bouwplaats, compleet met een Porta Potty. Drew controleerde elke dag de voortgang, terwijl Elyse en Meredith snelle vrienden werden met hun aannemer Joe, die de ontwerpen van Bruce op de voet volgde mogelijk terwijl het ook kleine extra's bevat, zoals een verzonken bank voor het ontbijthoekje van de keuken en extra planken voor Meredith's kookboeken. Het resultaat is een huisje met twee verdiepingen, zelfs traditionele huiseigenaren zouden begeren ("Ik wou dat we konden ruilen," geeft Drew toe) met een boven slaapkamer, twee badkamers (een op elke verdieping), een keuken uitgerust met een 24-inch brede koelkast en fornuis, en meubels gemaakt voor dergelijke spaties door Dania en Kamer en pension.

Natuurlijk heeft het extreme inkrimpende proces Elyse en Meredith ertoe gedwongen hun meest waardevolle bezittingen te heroverwegen. Ze verkochten hun huis in het westen van Seattle in slechts een paar dagen, kort voor de deadline om naar het Ballard-huisje te verhuizen, en ervoeren onmiddellijk iets verwant aan wroeging van de koper, zij het kort. "We brachten 40 dozen vóór het verhuisbedrijf en toen we ze in de woonkamer legden was zoals wat dachten we?"herinnert ze zich. "Je raakt veel dingen kwijt waarvan je dacht dat je het nooit zou doen", zegt Elyse.

Een van de meest aantrekkelijke delen van het leven op een familiecomplex met meerdere generaties is de kans om van grootouders te genieten. Drew en Jacob verwachten hun eerste kind in mei, en Drew zegt dat het geweldig zal zijn om haar ouders in de buurt te hebben als het zover is. "Die intergenerationele connectie is belangrijk", zegt ze.

"Ik zie veel babyboomers wandelwagens in deze buurt duwen", zegt Meredith, die commentaar geeft op het contrast tussen Ballard's belangrijkste demografische groep, jonge stellen en gezinnen. "Ze moeten waarschijnlijk pendelen om de kinderwagen te duwen en dat hoeft ook niet!"

BEKIJK: Dit kleine huis heeft zijn eigen schommelbank en serre