Naam:Ariena Ruwaard, haar man Mark, hun kinderen Lot, Stijn en Daan en Sientje de kat
Plaats: Gorinchem, Nederland
Maat: 1.991 vierkante voet
Jaren gewoond in: 1 jaar, eigendom
Ariena's verhaal is er een van hoop en bemoediging, van het vinden van een nieuwe weg wanneer de oude onbegaanbaar is geworden. Iets meer dan 10 jaar geleden was ze lerares in het basisonderwijs. Samen met Mark (die ook leraar is) kregen ze drie kinderen. Ze genoot van haar gezin, haar bevredigende baan en hun drukke sociale leven. Toen sloeg het noodlot toe en werd Ariena getroffen door virale encefalitis, een ontsteking van de hersenen. Ze had het geluk om te overleven, maar de impact was zo fors dat de dingen nooit meer werden wat ze waren.
Een lange revalidatieperiode herstelde haar spierkracht, spraak en leesvaardigheid. Maar bepaalde effecten bleken blijvend en uiteindelijk werd Ariena ongeschikt verklaard om haar baan als onderwijzeres in het basisonderwijs voort te zetten, zelfs op parttime basis. Dit deed echt pijn, na 23 jaar lesgeven. “Sommige mensen dachten dat het geweldig zou zijn om niet meer te hoeven werken”, zegt Ariena, “maar dat was absoluut niet het geval. Ik miste substantie – betekenis – en had er gewoon een hekel aan.”
De jaren die volgden waren zwaar. Eerst was er rouw, om de dingen die eens waren en nooit meer zouden terugkeren. Dit veranderde uiteindelijk in acceptatie van de nieuwe status-quo, het eindelijk kunnen opgeven van de wanhopige strijd om terug te halen wat verloren was gegaan. Een keerpunt in Ariena's emotionele genezingsproces, omdat dit betekende dat ze zich nu kon concentreren op alles wat nog mogelijk was in plaats van stil te blijven staan bij zaken die buiten haar bereik lagen.
Als kind hield Ariena ervan om verhalen te lezen en te schrijven. Later zou ze als lerares korte verhalen schrijven voor de kinderen in haar klas. Na al die roerige jaren besloot ze haar oude hobby weer op te pakken. “Ik wilde schrijven over mijn ervaringen in de afgelopen periode. Aanvankelijk was het bedoeld voor mijn kinderen; zodat ze konden lezen hoe ik me voelde', legt Ariena uit. "Dat gaf me een nieuw doel en betekenis." Deze heropleving van creativiteit eindigde daar niet. Het gezin heeft in het verleden gewoond in Curacao voor drie jaar (een klein eiland in het Caribisch gebied). Drijfhout verzamelen was een favoriete bezigheid en toen de familie terugkeerde naar Nederland, brachten ze een indrukwekkende verzameling drijfhout, kokosnoten en schelpen mee. Ariena maakte al kunstwerken van drijfhout toen ze op Curaçao was, en nu was het tijd om deze ontspannende activiteit nieuw leven in te blazen.
Snel vooruit naar vandaag: Ariena heeft een geheel nieuwe richting gevonden. Haar dagen zijn gevuld met schrijven en het maken van kunst met drijfhout. Regelmatig worden deze twee gecombineerd; een gedicht en een foto van haar kunstwerk zorgen voor een mooie en betekenisvolle ansichtkaart die kan worden gekocht via haar website. Ariena's levensverhaal is gepubliceerd in een boek genaamd Onvolmaakte Verklaard (wat betekent "Onvolmaakt verklaard"). In tegenstelling tot wat je zou verwachten - in het licht van haar ziekte - is het niet somber of somber. In plaats daarvan is het opbeurend en verrassend luchtig. En ze blijft de lessen delen die ze door de jaren heen heeft geleerd. Het bevat zelfs overpeinzingen over haar huis en het interieur, vergezeld van mooie foto's gemaakt door Ariena's echtgenoot Mark.
Eigenlijk is dit laatste niet helemaal een stuk verwijderd van het kernonderwerp. Ariena legt uit: “Zie je, ik was ineens veel thuis. Zoals de hele tijd. Hoewel ik ons huis altijd belangrijk vond, werd het nu cruciaal. Ik geloof echt dat een warm en veilig huis kan bijdragen aan iemands welzijn. Je omringen met persoonlijke spullen, stukken die met liefde en vakmanschap zijn gemaakt; een omgeving waarin u zich op uw gemak voelt, is gunstig voor uw algehele gezondheid.”
Mijn stijl: Drijfhout, oranje, natuurlijke materialen, gezinswoning.
Beste advies: Creëer je huis volgens de dingen die je graag doet. Een huis is om in te wonen: voor je hobby's, je ontspanning, voor het samenzijn. Kortom, voor uw geluk!
Droombronnen: Geen droombron, maar meer een wens voor de toekomst: een eigen kamer die ik mijn werkruimte mag noemen.