George Clarke: kampioen daklozen en transformerende huizen

Hij is kampioen daklozen en heeft ons laten zien hoe we onze huizen kunnen renoveren en herstellen, en ruimte creëren in de kleinste hoekjes. Nu gebruikt George Clarke zijn eigen advies om een ​​nieuw hoofdstuk over zijn leven te openen

Het was na de dood van zijn vader toen hij pas zes was, dat de passie van George Clarke voor gebouwen werd geboren. Zijn grootvader van de bouwer zou hem meenemen naar bouwplaatsen, waar hij met verwondering naar de constructies boven hem zou kijken.

De jonge George memoreerde nauwgezet bouwtermen, reproduceerde structuren met griezelig nauwkeurige schetsen en sloten zich aan bij de bouwers voor fry-ups in hun portakabin-kantine.

Te midden van het baksteenstof voelde George zich echt thuis - en de basis werd gelegd voor een buitengewone carrière als architect, tv-presentator en kruisvaarder voor het creëren van betere en meer betaalbare huizen.

'Mijn grootvader Edward was een grote inspiratie voor mij - mijn ultieme held,' zegt hij. 'Hij heeft een boek voor me gekocht met een verklarende woordenlijst van architectonische termen. Van architraaf tot ziggoerat, ik probeerde ze allemaal te onthouden. Ik vond het heel leuk om met hem op sites te gaan, het bouwproces te zien, het geklets en de sfeer op te snuiven. '

Tientallen jaren later raakt George's liefde voor gebouwen zo diep dat toen de iconische Glasgow School of Art, ontworpen door zijn held Charles Rennie Mackintosh, ging in mei 2014 in brand, nam een ​​trein 's avonds laat en rende naar het toneel, in ontzetting toe kijkend naar de sintels smeulde.

Maar wat George een generatie fans heeft gewonnen, is zijn oprechte vreugde over de huizen die hij transformeert in zijn tv-programma's. Hij is een nuchtere man met een sterk noordelijk accent en zijn shows staan ​​ver af van die uit het glib-tijdperk van quick-fix tv-transformaties. In plaats daarvan - misschien vanwege zijn eigen vroege verlies - zet hij zich in voor het veranderen van levens en gebouwen.

George werd in mei 1974 in Sunderland geboren en groeide op naast drie zussen in een raadshuis in Washington, Tyne en Wear, dat hij zich liefdevol herinnert. 'Het waren allemaal betaalbare woningen, maar alleen in ruimtes voor voetgangers waar we vroeger heel veilig speelden. Ik hield van het raadhuis uit de jaren '70. 'Mijn moeder was een fulltime moeder en een geweldige huisvrouw. Ons huis had centrale verwarming en was altijd warm, maar nu zit mijn grootste liefde voor een open haard, wat het enige is wat ons drukke kleine huis niet had. '

Hij herinnert zich liefdevol dat hij tekende met zijn drukvader, die een enthousiast kunstenaar was. Na de dood van zijn vader werd George onder de vleugels van zijn grootvader gebracht. 'Hij zei altijd tegen me:' Als je een beroep doet in de bouw, komt het altijd goed met je '. Hij zei dat ik in mijn jeugd altijd gebouwen tekende en schetste ', zegt George.

Toen hij 11 was, gebruikte George zijn £ 40 verjaardagsgeld om een ​​tweedehands camera te kopen. Het leidde tot zijn levenslange liefde voor fotografie. 'Ik heb alles gebroken wat bewoog', zegt hij.

Hij verliet school op 16-jarige leeftijd om te werken voor een lokaal architectenbureau, studeerde vervolgens Architectural Studies aan Newcastle University, lanceerde zijn eigen succesvolle praktijk- en bouwbedrijf en gaf lezingen in Newcastle en Nottingham universiteiten. Toen hij een boek over architectuur schreef, vond hij een literair agent - en vier dagen later werd hij gekatapulteerd in de bedwelmende wereld van televisie.

'De agent belde me en zei dat ze met een tv-zender sprak die een serie onroerend goed wilde doen. Ik zei dat ik niet geïnteresseerd was, maar besloot een paar dagen later om mee te gaan voor een schermtest en kreeg de baan! ' hij zegt.

Vanaf het begin charmeerde George's enthousiasme en duidelijke liefde voor mensen en gebouwen het publiek. Shows zoals George Clarke's Amazing Spaces en De restauratieman waren hits en verschillende series volgden. Maar succes ging gepaard met een prijs. Hij is nu gescheiden, maar zijn drie tienerkinderen - twee zonen en een dochter - zijn frequente bezoekers van het Victoriaanse huis met drie slaapkamers in West-Londen dat hij kocht voor de volgende fase van zijn leven.

'Het is klein en bescheiden en perfect voor mij. Zodra ik binnen stapte vond ik het geweldig. Ik wilde echt onder de huid van mijn nieuwe huis kruipen, dus ik deed mijn eigen huisgeschiedenis en ontdekte het het werd gebouwd in 1888 en was het huis van de meesterbouwer - het eerste op het hele landgoed, 'zegt George. 'De bouwer woonde hier 20 jaar met zijn vrouw en drie kinderen. Ik vond het geweldig dat ze ook een inwonende bediende hadden - omdat ik niet weet waar ze allemaal in moeten passen! '

Werd hij verleid om halsoverkop in een grootse transformatie te lanceren? 'Ik heb een Phase One-plan gedaan dat precies genoeg was om me daar te laten wonen', zegt hij. 'Het huis werkte heel goed, met mooie kroonlijsten en mooie roosdetails boven de lichten. Ik gaf het een lichte aanraking met witte muren en een donkere houten vloer die overal doorloopt. Gaandeweg zal ik meer doen naarmate ik het huis nog beter leer kennen. Mijn volgende plan is voor een loftverlenging. '

Het komt niet als een verrassing om te horen dat George's favoriete kamer - zijn onderzoeksverblijf - vol staat met verkleinde modellen van iconische gebouwen. Zoals hij het beschrijft, lacht hij en verontschuldigt zich als hij 'te obsessief' klinkt. 'Het heeft een prachtige Victoriaanse open haard en ik heb mijn favoriete Eames lounge stoel in de hoek gezet. Ik heb architecturale modelgebouwen uit alle periodes - van het iconische Center Point tot het huis van John Soane en de oude Bank of England. Ook al mijn boeken. Het klinkt als een architecturale atelierbibliotheek, maar het is mijn favoriete plek om te ontspannen. '

Het hart van George is thuis is de keuken en eetkamer. 'De kinderen zijn op een leeftijd waarop de een in de slaapkamer wil zijn en de ander op de PlayStation wil blijven, maar de keuken / eetkamer is waar we allemaal samenkomen. We hebben een tv daar en enorme zitzakken op de vloer, dus het voelt echt als de woonkamer. De kinderen vallen allemaal op de zitzakken en ik sta met ze te kletsen terwijl ik avondmaal kook. '

Foto's van de kinderen van George staan ​​langs de muren rondom het huis - en vormen een uniek display in zijn garderobe beneden. "Ik heb ongeveer 80 individueel ingelijste kleine foto's, slechts twee centimeter vierkant, opgehangen in een nette raster over drie muren en de bovenkant van de deur," zegt George. 'Ze vertellen het verhaal van alles wat er het afgelopen jaar is gebeurd. Daar zijn ik en de kinderen op vakantie, plaatsen waar we samen zijn geweest, foto's van mij die een berg filmen met een filmploeg. Aan het einde van elk jaar haal ik ze neer, leg ze in een album en vervang ze door nieuwe foto's die het verhaal van ons leven vertellen. '

Er is ook een gewaardeerde zwart-witfoto van George's street. 'Een van de historici die met mij aan het tv-programma heeft gewerkt Oud huis, nieuw huis hielp me een vintage foto uit 1933 te vinden van deze weg, die nu vol trots aan mijn muur hangt ', zegt hij.

'Ik hou van verhalen vertellen door oude foto's. We leven in een digitaal tijdperk waarin mensen foto's zo gemakkelijk negeren, maar het zijn opnamen van je leven, je kinderen, je huis en wie je bent. '

'S Avonds zit George in zijn kleine achtertuin - een ruimte zo bescheiden als hij is - en denkt na over wat hij zijn' geluk 'noemt.

'Vroeger was er een garage voor auto's aan de achterkant van het huis, dus ik heb alleen een tuin, wat net zo goed is, want ik ben niet zo'n tuinier,' zegt hij. Een mooie set Franse deuren opent vanuit de keuken naar de tuin, die is geplaveid en heeft een eettafel buiten.

'Het is een eenvoudige ruimte maar perfect voor mij om te zitten en te ontspannen zonder me zorgen te maken over het onderhoud van een tuin. Lichten op de muren maken het ook ideaal voor 's nachts. Ik breng hier vaak tijd door en denk na over hoe gelukkig ik ben om een ​​gezin en een huis te hebben. '

George is een ambassadeur voor schuilplaats, dat dit jaar zijn 50e verjaardag viert, en is zich er maar al te goed van bewust dat niet iedereen zijn geluk deelt. 'Iedereen kan dakloos worden en duizenden mensen groeien op in huizen die gewoon niet goed genoeg zijn. Het werken met hen herinnert me elke dag eraan, hoe gezegend ik ben. '

Voor informatie over het 50-jarig jubileumbezoek van Shelter shelterat50.org.uk

Van: House Beautiful magazine

Krijg inspiratie, ideeën en advies waar je ook bent! Volg ons op Facebook: House Beautiful UK | Pinterest: House Beautiful UK | tjilpen: @HB | Instagram: @housebeautifuluk