Binnen het ingewikkelde proces van decoratief gips

Voor de meesten van ons is een huis met kroonlijsten een droom. In de werkplaats van Foster Reeve, dat is slechts het kleinste topje van de ijsberg. Het bedrijf, meer dan 30 jaar geleden opgericht door Reeve in Brooklyn, is het creatieve en technische genie achter enkele van de meest ingewikkelde details in 's werelds meest extravagante huizen.

In een magazijn met meerdere verdiepingen in de Greenpoint-wijk van Brooklyn houden de werknemers van het bedrijf toezicht op het maken van honderden lijstwerk, panelen, medaillons en andere decoratieve elementen in gips. "Een van de grootste sterke punten van gips is dat het een vormbaar materiaal is", zegt Reeve. "Je kunt er allerlei dingen mee doen die je niet met hout kunt doen."

Zoals veel van de designwereld begint het allemaal met een schets. Hoofdartiest Emily Bedard zal een architect en ontwerper ontmoeten om een ​​ruw idee of sjabloon te vertalen in een gedetailleerde tekening.

Vervolgens verhuizen zij en haar mede-beeldhouwers van Foster Reeve naar klei en vormen ze driedimensionale versies van de tekening, die vervolgens in silicium wordt gegoten om de vormen te vormen die de uiteindelijke gipselementen vormen.

Het proces is opzettelijk langzaam. "We keren meerdere keren terug naar een stuk," zegt Bedard over de werken in klei, waarvan er verschillende in de studio zijn opgezet in verschillende fasen Huis mooi komt op bezoek. Aan de ene kant speelt een groep jonge ambachtslieden met echte bladeren en drukken ze in klei om realistische lijnen te krijgen. Een ander stuk wordt geplaatst op een ezel tegenover een muur van voltooide afgietsels; Bedard kan een element uit een van deze motieven nemen en toevoegen aan haar project in de fabriek.

Voor zover klassieke inspiratie gaat, is er geen tekort aan bij Foster Reeve. De studio is de beheerder van een indrukwekkende verzameling historische gipsafgietsels, die de Instituut voor Klassieke Architectuur & Kunst verkregen nadat het Metropolitan Museum of Art ze had opgegeven in 2004.

"Dit zijn de items die vóór meer recente aanwinsten in de 19e eeuw daadwerkelijk te zien zouden zijn geweest bij de Met", vertelt ICAA-president Peter Lyden Huis mooi. Deze specifieke collectie werd tussen 1883 en 1895 verkregen onder advies van het New Yorkse hoofdstuk van het American Institute of Architects; de eerste casts werden tentoongesteld in de Met in 1889.

In de Foster Reeve-studio hebben Bedard en haar collega's de taak om de afgietsels te repareren, waarvan een roterende selectie continu te zien is op het hoofdkantoor van ICAA in Manhattan. Degenen die niet worden getoond, zijn verspreid over de hele Foster Reeve-studio en bieden eindeloze inspiratie voor huidig ​​werk. Artisans kunnen een centimeter van een scrolldetail of het patroon van een trim nemen en dit in een nieuw ontwerp repliceren. In een recent project dat vroeg om een ​​adelaar in een fronton, paste Bedard een historisch voorbeeld aan voor een opvallend gedetailleerde vogel.

Het is een levend voorbeeld van geschiedenis die voortdurend, vers, opnieuw wordt uitgevonden.

Volg House Beautiful op Instagram.