We selecteren deze producten onafhankelijk - als u via een van onze links koopt, kunnen we een commissie verdienen.
De eerste keer dat ik geschilderde keukenkasten, het was een slappe affaire. Ik woonde in een huurappartement met een zeer afwezige huisbaas, en ik dacht dat ik mijn aanbetaling niet zou verliezen voor het schilderen van de afschuwelijke kasten. Dit was voordat er duizenden instructievideo's op YouTube stonden, dus ik deed wat elke twintigjarige zou doen als ze doe-het-zelfadvies nodig hadden: ik belde mijn vader. Hij raadde aan om de kasten te wassen met TSP (een schoonmaakmiddel voor zwaar gebruik dat je kunt vinden in thuiscentra en bouwmarkten) voordat u licht schuurt en primeert, en dan uiteindelijk schildert met halfglanzende latex verf. De resultaten zagen er weliswaar niet professioneel uit, maar de verse laag witte verf was een grote verbetering op het grungy uitziende hout. Vanaf dat moment was ik verslaafd aan de kracht van verf om een minder-dan-luxe keuken te transformeren.
Mijn tweede poging tot het schilderen van kasten kwam met mijn eerste appartement in eigendom. Nu dat het was mijn keuken, ik gebruikte dezelfde door mijn vader voorgeschreven methode, maar ik nam de extra tijd om elke deur eraf te halen, echt elke onvolkomenheid weggeschuurd en de aanbevolen hoeveelheid tijd tussen elke laag van gewacht kleur. De kasten zagen er beter uit, maar toch brak het verfwerk uiteindelijk af. Idem bij het schilderen van mijn derde keukenkast in mijn volgende appartement.
Pas toen mijn man en ik de kasten uit de jaren 70 in onze vastgoedbeleggingen schilderden (je kunt de vorige hierboven zien), besloot ik mijn methoden te onderzoeken. Deze keer ging ik rechtstreeks naar de bron: de jongens die in de verfwinkel werkten. Ik vertelde hen wat ik gewoonlijk deed, en de jongens van de verfwinkel zeiden dat mijn proces goed was, maar ze raadden me aan een ander soort verf te proberen: Een watergedragen alkyd.
Ik had eerder met zowel latex- als olieverf gewerkt en kende de voor- en nadelen van elk, maar ik had nog nooit van dit type hybride verf gehoord. Ik vond het geweldig om te ontdekken dat alkydverf kan worden schoongemaakt met een sopje, maar harsen bevat die de verf een emaille-achtige afwerking geven - een optie van het beste van twee werelden. De verfprofessionals aanbevolen Benjamin Moore's Advance-lijn, die kan worden getint in een van de meer dan 3.500 kleuren van BM. Dus bestelden we genoeg voor ons project.
Na het zorgvuldig reinigen, schuren en primen van de kasten gaan we aan de slag met het coaten van de kasten in de alkydverf. Toen de eerste laag erop ging, was ik nerveus. De verf behandelt een beetje anders dan zowel verf op water- als oliebasis. Penseelstreken leken beter zichtbaar te zijn omdat de verf dikker is dan latex en zichzelf iets langzamer egaliseert dan olie. De kleur zag er ook een beetje uit toen we het vergeleken met de verfchip, maar we gingen door.
Nadat de volledige droogtijd was verstreken, waren mijn angsten weggenomen: de eerste laag was gedroogd tot de juiste tint en was aanzienlijk gladgestreken. Het kostte ons verschillende weekenden om twee lagen op elke deur te krijgen, maar toen het project klaar was, werden de kasten volledig getransformeerd met een gladde afwerking in precies de kleur die we hadden gekozen. We hebben zelfs de verf op onze vintage vaatwasser gebruikt in een grijze kleur om bij de onderkasten te passen! Ik had echter al eerder de magie van verftransformaties meegemaakt, dus ik wist dat de echte test met de tijd zou komen.
Uiteindelijk ben ik blij te kunnen melden dat wat de Advance verf apart was de duurzaamheid. We hebben die kasten (die je hierboven kunt zien) bijna zes jaar gebruikt voordat we eindelijk een goede renovatie deden. In al die tijd is de afwerking van de kasten op geen enkele manier afgebroken of versleten. De verf creëerde een hard, email-achtig oppervlak dat we krachtig konden schrobben. Het heeft ook alle stoten en stoten doorstaan die gepaard gaan met het hebben van een kleine kombuiskeuken. Na verschillende keuken make-overs, zowel groot als klein, kan ik met vertrouwen zeggen dat Benjamin Moore's Advance-verf is de allerbeste verf voor een budget keuken make-over.
Laura Fenton
Bijdrager
Laura Fenton is de auteur van The Little Book of Living Small. Ze schrijft over huisontwerp en duurzaamheid en levert regelmatig bijdragen aan appartementstherapie. Haar werk is gepubliceerd in Better Homes & Gardens, Eater, New York Magazine en Real Simple.