Een eerlijke recensie van Gonex compressieverpakkingskubussen

Ik weet in theorie hoe paklicht eruit ziet. In werkelijkheid heb ik het nog nooit gedaan.

Ik wou dat ik het soort persoon was dat door de meeste reizen kon vliegen met "slechts" een handbagage of zelfs een rugzak! Ik ben me ervan bewust dat mijn gewoonte om een ​​paar schoenen in te pakken voor elke dag dat ik niet thuis ben, op zijn best optimistisch is en in het slechtste geval een teken van mijn besluiteloosheid. Maar ik heb ook de neiging om langere tijd te reizen dan de meesten; reizen naar mijn geboorteplaats duren minstens een week, zo niet langer. Dat betekent dat ik altijd de grote koffer tevoorschijn haal en altijd op zoek ben naar manieren om mijn proces van inpakken, uitpakken en opnieuw inpakken te stroomlijnen.

Stel je mijn verbazing voor toen kubussen inpakken waren het geheim dat ik nodig had. Het zou me niet moeten verbazen - andere schrijvers hebben in het verleden de deugden van "laden waarmee je kunt reizen" voor AT geprezen. Maar pas toen ik aan een reis van een maand begon, waarvoor ik kleding voor verschillende dingen nodig had, waagde ik de sprong en bestelde twee sets compressieverpakkingskubussen bij Amazon. Hier zijn vier redenen waarom ik nooit meer zonder hen reis.

Ik dacht altijd dat ik een georganiseerde inpakker was, omdat ik mijn kleren netjes in overeenkomstige stapels vouwde en in gedachten hield waar elk type item woonde. Het inpakken van kubussen maakte dat nog gemakkelijker en zorgde voor fysieke barrières tussen mijn jurken, badpakken, jeans en shorts, en alle andere categorieën die ik wilde maken. Het beste van alles was dat het me hielp om die organisatie draaiende te houden; in plaats van een stapel kleren te doorzoeken om het ene shirt te vinden dat ik zocht, zou ik alleen de inhoud van de verpakkingskubus met shirts verstoren.

Nee, ik zal niet snel een lichte inpakker zijn, en dat wordt alleen maar versterkt door de manier waarop ik met de compressieverpakkingsblokjes die ik heb gekocht ruimte in mijn koffer kon besparen. Elke kubus heeft een tweede rits die je dicht kunt trekken zodra het zakje gevuld is; die rits helpt zachte items zoals kleding te pletten op een manier die vrijstaande stapels niet doen. Zie het als een ruimtetas voor je koffer - zonder dat je een pomp hoeft in te pakken om de lucht te verwijderen.

Toen er ergens tussen het inpakken en mijn bestemming een fles shampoo openging, kregen alleen de dingen in mijn toiletkubus de explosie. De nylon stof bevatte allebei de shampoo en beschermde mijn kleding en schoenen tegen noodwassingen. Bovendien gaf de wetenschap dat mijn kleren allemaal in kubussen waren ingepakt, me onmiddellijk gemoedsrust in de kans dat mijn koffer brak en kleren overal heen vlogen. (Ben ik de enige persoon met die terugkerende nachtmerrie?)

Omdat ik de meeste van mijn spullen in hun respectievelijke kubussen bewaarde totdat ik ze nodig had, wist ik waar alles was wanneer het tijd was om mijn koffer weer in te pakken voor mijn vlucht naar huis. Als ik een bepaalde kubus moest herschikken, zou ik er één tegelijk kunnen aanpakken. Het was veel minder overweldigend om elke kubus als zijn eigen taak te behandelen, in plaats van een stapel kleren weg te spitten die als paddenstoelen uit mijn koffer kwam. Alles uitpakken als ik eenmaal thuis was, was ook een makkie, omdat ik een extra blokje had opgeborgen om te vullen met mijn was en precies wist welke items ik niet in mijn kast moest opbergen.

Ella Cerón is de lifestyle-editor van appartementstherapie en beschrijft hoe je je beste leven kunt leiden in het huis dat je je eigen hebt gemaakt. Ze woont in New York met twee zwarte katten (en nee, het is niet een beetje).