We selecteren deze producten onafhankelijk. Als u via een van onze links koopt, kunnen we een commissie verdienen.
Als je Andy's open en lichte appartement binnenloopt, voel je je meteen getransporteerd naar een andere wereld. Ergens ontspannend. En hoe meer tijd u bij Andy thuis doorbrengt, hoe rijker de details. Je vindt er een oude stoel uit het Yankee Stadium, postzegels uit Sovjet-Rusland, volksgezondheidsposters uit Laos. Zijn unieke collecties passen harmonieus in een moderne, comfortabele ruimte.
Andy is schrijver en fotograaf en zijn werk neemt hem mee naar fascinerende plekken over de hele wereld. Zoals u zich wellicht herinnert dit huis bellen, zijn plaats is het lagere appartement in dezelfde brownstone waar hij opgroeide. Toen hij na vele jaren in San Francisco terug naar Brooklyn verhuisde, had hij een leeg canvas om te vullen met meubels en kunstvoorwerpen waar hij van hield. Maar naast het vinden van geweldige stukken, heeft Andy duidelijk veel nagedacht over de stroom en functie van elke kamer. De eettafel heeft bijvoorbeeld een geweldige bank die uitkomt in het zitgedeelte van de woonkamer - wat extra zitplaatsen en een open omgeving biedt.
Het is duidelijk dat Andy elke kamer in zijn huis echt gebruikt. Elke ruimte heeft een aparte stijl, maar de details helpen dingen bij elkaar te brengen. En de efficiëntie en het comfort maken het ook een geweldige plek om te entertainen, vooral in de prachtige achtertuin. Toen ik hem bezocht, was de tuin bedekt met enkele centimeters sneeuw en de koude wind hield me binnen. Maar Andy stuurde een paar foto's van de tuin in volledige vorm (opgenomen in de diavoorstelling) - en het was gemakkelijk voor te stellen dat je er vele uren doorbracht als het weer warmer wordt.
Mijn stijl: Eclectisch, globaal en schoon, met een balans tussen vintage, modern / handgemaakt en buitenlandse / tribale elementen.
Inspiratie: Om te beginnen werd ik geïnspireerd door de historische 'botten' van het appartement, een herenhuis uit circa 1845 met donkere houten bekleding en vensterbanken. Van daaruit: koloniale hotels; rustieke boerderijen; Turkse baden; sigarenlounges; Afrikaanse safarilodges; Marokkaanse inrichting; retro-chique restaurants in Brooklyn; de Explorer's Club; Havana of Haïti uit de jaren 50, zoals ik het me had voorgesteld; mijn vader drinkt whisky, in de jaren tachtig; Japan; mid-century modern; Shawangunk Mountains, in de staat New York; tribale tenten in de woestijn; Mediterrane landschapsarchitectuur en wonen; BDDW.
Favoriete element: Ik geniet van het uitgesproken gevoel van plaats dat elke kamer oproept (voor mij tenminste). Het kantoor is bijvoorbeeld slecht verlicht, roodbruin, getextureerd met baksteen, leer en geweven stof en versierd met kunstvoorwerpen die uit de hele wereld zijn verzameld. De slaapkamer is helder, wit en comfortabel, met donzige dons en ruige wol en hier en daar referenties naar koloniale hotels in Azië (evenals mijn eigen foto's uit Azië) en een Serengeti-safari - een verblijfsfeer. De badkamer heeft een Finse saunammer als prullenbak, Turkse handdoeken en een vintage koperen zeepdrager voor een hamam - de kleine kamer zonder ramen vervoert me op een symbolische manier naar de baden.
Grootste uitdaging: Ik ben dol op koken, en de kleine keuken - meer een keukentje - dwingt me genoegen te nemen met slechts een klein beetje aanrecht. Er is maar één kok tegelijk. Ik kan niet genieten van apparaten (blender vs. keukenmachine), of apocalypsvoorbereiding (vanwege de beperkte voorraadkast). Aan de andere kant waardeer ik de ruimtebesparing en de noodzaak om te verminderen.
Wat vrienden zeggen: Vrienden merken vaak op dat het huis aantrekkelijk is, maar ik maak me meer zorgen over hoe ze zich er door voelen. Een vriend zei dat het een "verleidelijk comfort" heeft. Een ander noemde het ooit "gezellig, een toevluchtsoord". Er hangt een goede sfeer in de plaats. Zorgvuldig, weloverwogen ontwerp - een ruimte eruit laten zien als 'precies zo' - gaat vaak ten koste van huiselijkheid (die ontspannen uitstraling van volledig bewoond te zijn), maar ik denk dat het huis voldoende weerspiegelt van mijn persoonlijkheid en leven om me comfortabel te voelen en warm.
Grootste schaamte: Ik zou zeggen dat er überhaupt regels zijn voor mijn gasten. Als kwestie van goede gastvrijheid houd ik er niet van om iets op te leggen. Ik heb bijvoorbeeld geen beleid om schoenen uit te trekken en zou liever willen dat gasten zich totaal ontspannen - maar met leuke dingen in de buurt (lichte linnen stof, gevoelige houten oppervlakken) moet ik aandringen op dingen als onderzetters en placemats. Er is echt niets extreems of ongewoons, maar het is nog steeds gênant om 'die vent' te zijn.
Proudest DIY: Als eerbetoon aan mijn grootvader, een fervent skiër en skihandelaar in Colorado in de jaren vijftig, heb ik een paar zijn houten alpineski's tegen de muur naast de voordeur, op vintage koperen haken geschroefd en een jas gemaakt rek.
Grootste verwennerij: De Abd El Kader-kaars van Cire Trudon, een van de oudste Franse kaarsenfabrikanten en een voormalig wasproducent aan het koninklijk hof. De geur, zeggen ze, is geïnspireerd door Marokko: muntthee, tabak, vanille, kardemom en kruidnagel. Ik liep toevallig een winkel in New York binnen die hem verbrandde en werd onmiddellijk getroffen door de suggestieve geur; Ik voelde dat het perfect zou zijn voor mijn kantoor. Toen voelde ik me dwaas om een kaars van $ 90 te kopen. Maar ik heb het toch gedaan en heb het weer gedaan. Ik hou ervan. Hoewel het nog steeds aanvoelt als zo'n verwennerij, verbrand ik het maar voor korte periodes per keer!
Beste advies: Terwijl ik door de oneindige (en overweldigende) keuzes van meubilair navigeerde, bleef ik terugkomen naar die van mijn moeder eenvoudig advies: "Koop gewoon dingen die je leuk gaat vinden." Te veel aandacht voor wat werkt, past, past, is stijlvol, etc. en je kunt het enige criterium dat er echt toe doet uit het oog verliezen: lach je als je het ziet?
Droombronnen: BDDW. Ik hou echt van hun banken, spiegels, eettafels en linnen stoffen - die helaas allemaal buiten mijn budget vielen, maar inspireerden enkele aangepaste stukken die ik in opdracht had gemaakt.
Anita Jeerage
Bijdrager
Anita is een liefhebber van architectuur en huizen (en honden). Met een achtergrond in duurzaamheid werkt ze samen met de U.S. Green Building Council en helpt ze ontwerpteams om groenere, gezondere ruimtes te creëren.