Ik had het bij het verkeerde eind.
Toen ik twintig was, woonde ik in een handvol appartementen in Seattle en bleef ik nooit lang op één plek. Hoewel het leven in de binnenstad me soms overweldigde, is het moeilijk om een stad met op elke hoek een koffieshop. Ik had mijn droomstad bereikt en ik was trots op elke stad appartement ter grootte van een schoenendoos Ik huurde.
Maar uiteindelijk had ik iets meer ontspannen nodig. Ik wilde in de baan van Seattle blijven, maar net ver genoeg weg dat ik me niet langer zorgen hoefde te maken dat ik bij zonsopgang wakker zou worden geschrokken door een in Speedo geklede saxofonist buiten mijn gebouw. (Ja, dat is gebeurd.)
Ook al was ik klaar voor je, ik geef toe dat ik aarzelde toen mijn vriend en ik je voor het eerst kwamen opzoeken. Ik hield van je blozende kersenbloesemboom, je natuurlijke licht, en bovenal vond ik het geweldig dat je ons de ruimte bood om te ademen na jarenlang wonen in een studio. Je was beslist een volwassen keuze. Toch was ik bang om mijn opwindende leven in Seattle op te geven.
Dat is de reden waarom we, toen we introkken, nooit echt 'introkken'. Ik heb je functioneel gemaakt, maar ik heb nooit de tijd genomen om je te versieren. Ik dacht dat ik me zou vervelen en na een jaar weer zou verhuizen, dus waarom zou ik me druk maken? Dat is waar ik het mis had.
Toen de pandemie toesloeg, kwam je voor me door op manieren die ik nooit had verwacht, en ik ben je voor altijd dankbaar. Je gaf me drie krachtige dingen.
Een plek om te genezen. Toen ik twee maanden in quarantaine was geopereerd aan mijn knie, maakte u de hele beproeving soepel en comfortabel. Je gaf me een kleine huisgymnastiek waar ik mijn angsten vóór de operatie kon uitzweten. Uw grote ramen laten zonlicht en de natuur mijn kamer binnen terwijl ik genas. Na een paar weken bedrust voelde mijn eerste trip naar de woonkamer aan ergens heen gaan. Ik begon je meer te waarderen.
Een sterkere relatie. Ik had er horrorverhalen over gehoord samenwonenden die elkaar ergeren of zelfs uit elkaar gaan tijdens quarantaine. Als we in ons oude appartement waren gebleven, hadden wij dat ook kunnen zijn. In plaats daarvan heb je ons geholpen om als koppel te gedijen door ons elk een speciale ruimte voor eenzaamheid te geven.
Voor mij is het mijn huisgymnastiek waar ik door kalmerende yogahoudingen heen stroom of mediteer op mijn favoriete liedjes. Voor hem is het zijn thuiskantoor waar hij urenlang gamen met vrienden of computers bouwt. Deze tijd uit elkaar geeft ons de energie en ruimte die we nodig hebben om de rest van de tijd van elkaars gezelschap te genieten. Je hebt ons rust gegeven.
Een gestage stroom inspiratie. Mijn kleine bedrijf groeide tijdens quarantaine, en dat is mijn verdienste. Je laat me geïnspireerd voelen. Als klassieke Kreeft moet ik me gezellig en ontspannen voelen om te kunnen werken. Ik heb me nooit kunnen concentreren in een kantoorgebouw, maar dankzij jou heb ik de gezelligste thuiskantoor dat motiveert me om te creëren. Als ik mijn focus verlies, pak ik wat lekkers uit de keuken en leer ik onze hond een paar nieuwe trucjes. Aan het eind van de dag beoordeel je me niet als ik klaar ben met werken vanaf mijn bank, gehuld in dekens. Met uw steun heb ik dit jaar mijn droombedrijf opgebouwd zonder ooit mijn huis te verlaten.
Dus in mijn voordeel had ik het mis over jou. Je hebt me zoveel meer gegeven dan ik ooit had verwacht, en ik waardeer je echt. U brengt ons comfort, samenhorigheid en grenzeloze inspiratie. Ik denk dat het tijd is om je de glans te geven die je verdient.