Samenwonen met kamergenoten na alleen te hebben geleefd

Ik heb een aantal waanzinnige kamergenoten-ervaringen gehad in mijn korte 25-jarige leven. Van wakker worden tot een kamergenoot die me maandenlang herhaaldelijk in een kleine slaapzaal ziet slapen, tot een andere kamergenoot die bezig is een driedaagse black-out drinkbui, ben ik gewend geraakt aan het samenstellen van mijn eigen persoonlijke lijst met 'huisgenoot-horrorverhalen'.

Vandaar dat ik het kon vinden een betaalbare micro-studio in Seattle voor de laatste paar maanden van mijn bachelorstudie heb ik die kans aangegrepen. Sindsdien - eind 2014 - ben ik gezegend dat ik (a) alleen of (b) bij mijn ouders woon.

Het was een hele nieuwe wereld om alleen te leven. Ik moest mijn eigen opruimschema bepalen, bezoekers laten komen zonder iemand van tevoren te sms'en en maaltijden bereiden zonder bang te hoeven zijn dat iemand mijn eten zou afnemen. Het was een droom om alleen op mezelf te vertrouwen en in het reine te komen met deze pas ontdekte aspecten van volwassenheid.

Maar dit was allemaal van vrij korte duur, want ik ben onlangs naar New York City verhuisd, waar

Bij onze eerste huiszoekingsstappen kozen we elk op een schaal voor hoeveel we huur wilden betalen. We besloten te zoeken naar drie slaapkamers in plaats van twee slaapkamers om het meeste waar voor ons geld te krijgen, en bedacht de meest betaalbare maar functionerende extra's (schoonmaak en internetservice) die we konden vind. Het was geweldig dat iedereen op dezelfde pagina zaten over onze boven- en ondergrenzen, en het hielp echt om een ​​realistisch beeld te krijgen van hoe alles samenleven er financieel uit zou zien.

Toen mijn huisgenoten en ik voor het eerst samenwoonden, deed ik eenmalige uitzendopdrachten. Toen ik eenmaal een fulltime opdracht kreeg, vertelde ik hoe mijn schema eruit zou zien en hoe we het konden laten werken, zodat we alle drie op tijd aan het werk konden (er is maar één douche!).

Gelukkig hebben we ontdekt dat we dat hebben verschillende doucheschema's, hebben sommigen van ons evenementen na het werk, en we zijn allemaal op de hoogte van lawaai 's avonds laat tijdens de werkweek.

Mijn kamergenoot vertelde me dat een van haar vrienden een kamergenoot had die * in paniek raakte * over iemand die haar EVOO gebruikte. We waren het er allemaal over eens dat olijfolie, kruiden en dergelijke in orde zijn. om te delen, als iedereen bijdraagt ​​aan de aankoop ervan.

Je zult je zelfbewustzijn terug moeten brengen naar het niveau van vóór het solo leven. Het zal wat moeite kosten om die spieren weer aan te zetten, maar het zal door iedereen gewaardeerd worden. Ik ben eraan gewend geraakt mijn haar bijna overal te vinden, maar toen ik bij anderen woonde, heb ik een aanzienlijke inspanning geleverd om al die losse lokken zo vaak mogelijk op te pakken. Bovendien heeft het samenleven met anderen me reden gegeven om mijn afwas vaker te doen - wat niet altijd het geval was toen ik in een studio woonde en lange dagen werkte.

Net als in een kleuterklas, vereist het samenleven met anderen de gouden regel: behandel anderen zoals jij behandeld wilt worden. Je kunt de gewoonten van iemand anders niet veranderen, maar je kunt wel praten over alles wat je ongemakkelijk of geïrriteerd maakt. Het was geweldig om respectvolle, open en eerlijke communicatie met elkaar tot stand te brengen - ik denk echt dat we ons klaar hebben gemaakt voor succes voor de rest van de huurovereenkomst!

Bedenk ten slotte dat uw appartement nog steeds uw thuis zal zijn, alleen met een paar andere mensen erin. Probeer het het best mogelijke huis te maken voor iedereen die het er een noemt - ook voor jou.