Voordat iemand zijn huis verkoopt, krijgt hij meestal een taxatie om te zien hoeveel het waard is. Hierdoor kan de bank van een koper ervoor zorgen dat hij niet meer geld leent dan een onroerend goed wordt gewaardeerd. Een taxatie is een onafhankelijke beoordeling die onbevooroordeeld moet zijn: een eenvoudige inspectie van het huis en de trends op de lokale markt. Maar discriminatie in het proces komt maar al te vaak voor.
Discriminatie op het gebied van woningtaxatie vindt plaats wanneer een woning ondergewaardeerd wordt vanwege het ras, de etniciteit of religie van de eigenaar. Discriminatie op het gebied van woningtaxatie is een bijzonder verraderlijke vorm discriminatie op het gebied van huisvesting, fungeert als een vorm van hedendaags rode voering.
In de jaren dertig was red-voering een proces waarbij ambtenaren buurten in rood omlijnden op kaarten als ze van mening waren dat ze geen thuisfinanciering waardig waren; deze geschetste buurten waren vaak zwarte buurten. Omdat geldschieters minder geneigd waren woningkredieten aan te bieden in buurten met rode randen, werden de huizenwaarden niet gewaardeerd zoals in wittere, meer welvarende buurten. De effecten van red-voering zijn dus nog steeds aanwezig: eigendomswaarden blijven onevenredig in die geschetste buurten. Kortom, ze noemden de wijken toen “gevaarlijk”, op dezelfde manier als sommige buurten nu “schets” noemen.
Onlangs hebben huiseigenaren zich uitgesproken over hun ervaringen met woningtaxatiediscriminatie. Terwijl ze probeerden hun huis in Jacksonville, Florida, te herfinancieren, hadden Abena Horton, een zwarte vrouw, en haar blanke echtgenoot Alex hun huis ernstig ondergewaardeerd—En gepost over hun ervaring op Facebook. Abena schreef dat de taxateur vanaf het begin onbeleefd tegen haar was en 'overdreven verbaasd was toen hij [haar] bij [haar] thuis zag werken. kantoor tijdens de doorloop. " Uiteindelijk waardeerde de taxateur haar huis op $ 330.000, veel lager dan kleinere, naburige huizen met minder voorzieningen.
De Hortons herkenden wat er aan de hand was en bedachten een plan. Ze verwijderden elk stukje bewijs dat aantoonde dat er zwarte mensen woonden - familiefoto's, boeken van zwarte auteurs, posters van zwarte geschiedenisiconen - en kregen een andere beoordeling. De nieuwe waarde? $ 550.0000, maar liefst $ 135.000 hoger dan de oorspronkelijke waardering.
Evenzo, personal finance-opvoeder Tiffany Aliche wilde haar huis herfinancieren dit jaar. Na het lezen van het verhaal van de Hortons in de New York Times, verstopte ze foto's in haar huis voordat er een taxateur arriveerde. Toch stelde ze vast dat de waardering van haar huis in een overwegend zwarte wijk in Newark, New York, minstens $ 30.000 lager was dan wat het zou moeten zijn, volgens Business insider.
“Het is oneerlijk dat zwarte Amerikanen geen toegang hebben tot de belichaming van de Amerikaanse droom, namelijk het bezit van een eigen huis, vanwege het langdurige systemische racisme dat teruggaat tot de rode draad. Het is jammer dat we onze familieportretten moeten verbergen uit angst dat kopers en taxateurs ons zullen discrimineren ”, zegt Charlane Oliver, oprichter en uitvoerend directeur van De Equity Alliance, een in Nashville gevestigde non-profitorganisatie die pleit voor zwart eigenwoningbezit. "Er moet een einde komen aan deze discriminerende praktijken."
Volgens een onderzoek uit 2018 van de Nationale Coalitie voor herinvestering van de gemeenschap. En gemiddeld worden huizen in overwegend zwarte buurten ondergewaardeerd met $ 48.000 vergeleken met vergelijkbare huizen in andere gebieden, volgens de Brookings-instelling. Wat gebeurt er als een woning op grond van discriminatie voor minder wordt gewaardeerd? Gentrificatie, onevenredig verlies van rijkdom in de zwarte gemeenschap, meer voedselwoestijnen en een aanhoudend gebrek aan gemeenschapsmiddelen.
“Deze buurten met een grotere devaluatie hebben meer kans op segregatie dan andere. Ze produceren ook minder opwaartse mobiliteit voor de zwarte kinderen die in die gemeenschappen opgroeien, ”merkt Nicole Cardoza, auteur van de nieuwsbrief op. Anti-Rasicm dagelijks, synthetiseren een studie van Brookings. "Deze mobiliteit is slechts een indicatie van de generatie-impact van deze economische ongelijkheid en benadrukt waarom het zo belangrijk is om deze ongelijkheid weer in evenwicht te brengen."
Antonio Cousin, een makelaar bij Service 1e onroerend goed in Baton Rouge, zegt dat als u denkt dat u een oneerlijke beoordeling heeft gehad, u dit moet melden aan de geldschieter, vervolgens aan het taxatiemanagementbedrijf en misschien zelfs aan een advocaat.
Net als bij andere vormen van discriminatie, kan discriminatie bij woningtaxatie moeilijk te bestrijden zijn omdat het systemisch is. Zelfs als taxateurs eerlijk zijn in hun beoordeling van een woning, kunnen sommige van de factoren waarmee ze rekening houden- “aantrekkelijke” buurtkenmerken zoals beloopbaarheid of best beoordeelde scholen-zijn ten onrechte geconcentreerd in overwegend blanke buurten. Elke oneerlijke beoordeling bouwt ook voort op de volgende: als de vorige eigenaren van een huis hun huis hadden ondergewaardeerd, ze zijn misschien niet in staat geweest om goedkeuring te krijgen voor leningen om tijdige upgrades en reparaties aan hun eigendom.
"De onroerendgoedgemeenschap heeft de plicht en de ethische verantwoordelijkheid om het racisme op het gebied van huisvesting te ontmantelen om een eerlijk en rechtvaardig Amerika te verzekeren", zegt Oliver.