Blind Landing Podcast onderzoekt het gymnastiekschandaal van de Olympische Spelen van 2000

Het turnspringen is methodisch. “Een kleine stap, weet je, een centimeter is een heel groot verschil", zegt de voormalige Amerikaanse Olympische turnster Elise Ray in de nieuwe podcast Blinde landing. "Het speelt volledig een rol in je run en je hindernis en je binnenkomst."

Ray was een topkandidaat in de allround tijdens de 2000 Sydney Games - totdat het tijd was om te springen. Ze maakte een salto in de verkeerde hoek en stortte hard op de mat en kwam bijna op haar nek terecht. "Ik dacht dat het zenuwen waren, ik dacht dat mijn stappen niet goed waren... iets waar ik mee bezig was', zegt Ray. "Ik gaf mezelf de schuld."

Maar het was niet haar schuld. De kluis was vijf centimeter te laag geplaatst. Maar liefst 17 andere gymnasten zochten ook een weg door het evenement, dat uiteindelijk "meer op junior high-dingen leek dan het teken van echte Olympiërs", ESPN

gemeld op dat moment. Zelfs gouden-medaille-favoriet Svetlana Khorkina landde achterstevoren op haar eerste sprong.

Het ongeluk is nog steeds een van de grootste fouten in de Olympische geschiedenis. In Blinde landing, gastheer Ari Saperstein praat met verschillende springers (sommigen spreken zich voor het eerst uit) over hoe de meetfout de hele competitie in twijfel trekt - en ze in ernstig gevaar brengt.

Op 29 juli 2000 won Ray de Amerikaanse gymnastiekkampioenschappen na het landen van een Yurchenko double full, een van de moeilijkste sprongen in die tijd. Het verzekerde ook haar plek in het Olympische team van dat jaar. “Het absolute hoogtepunt, toch?” Ray zegt verder Blinde landing. "Het is wat iedereen wil."

Toen ze een maand later op sprong viel tijdens de spelen, schreef ze het op tot zenuwen. Dat gold ook voor veel van de andere gymnasten die ook vielen. Pas toen de Australische turnster Allana Slater de hoogte van de sprong in twijfel trok, begonnen de gymnasten te beseffen wat er aan de hand was. "Ik heb talloze uren op kluis doorgebracht en ik herinner me alleen dat ik bij mezelf dacht: die kluis ziet er laag uit. Dat ziet er echt uit als een lage kluis”, zegt Slater in de podcast.

Ze vertelde haar coach over haar theorie. "Ik zat te denken, er is gewoon geen manier dat het veilig is, voor mezelf, maar het is ook niet goed voor iedereen", zegt ze. "Ik herinner me dat ik daar gewoon stond te praten met de meisjes aan de andere kant... ‘De kluis heeft de verkeerde hoogte. Het is te laag. Het is echt laag. Kijk er naar. Vind je het niet de verkeerde hoogte?’ Denkend, misschien ben ik gewoon gek geworden.”

Een groep Olympische functionarissen kwam naar buiten met meetlinten en het bleek dat Slater helemaal niet "gek" was. De kluis was echt twee centimeter korter geplaatst dan het had moeten zijn.

Maar hoe is het gebeurd?

In Blinde landing, zegt Saperstein dat dit geen "Tonya Harding-situatie" was. Dat komt omdat niemand iets te winnen had. “Niemand met wie ik heb gesproken, niemand heeft ooit het idee van vals spel of sabotage geopperd. Deels omdat 18 gymnasten uit zo'n breed scala aan landen op de verkeerde hoogte op de sprong streden, "zegt hij. "De dag voor de all-round competitie voor vrouwen, heeft iemand het echt verprutst en het verkeerd afgesteld, waardoor de kluis een inkeping of vijf centimeter te laag werd geplaatst."

En het was niet alleen dat de kluis verkeerd was opgesteld. Bij bijna elke beurt faalden de checks and balances die bedoeld waren om de fout op te vangen. "Ontelbare mensen - rechters, technici, ambtenaren - die geacht worden alle apparatuur om deze exacte reden dubbel, viervoudig te controleren", zegt Saperstein.

De fout wierp niet alleen een schaduw van twijfel over de games, het was ook echt gevaarlijk. Volgens Blinde landing, liep een turnster uit Spanje bijna tegen de kluis aan. Een andere turnster uit Brazilië kaatste op haar hoofd terug. En Annika Reeder uit Groot-Brittannië bezeerde haar enkel en moest van de mat worden gedragen.

Om de fout aan te pakken, stonden de Olympische officials de gymnasten een herhaling toe. Maar toen had de fout al zijn tol geëist. Het vertrouwen geschud, veel gymnasten vielen op hun andere evenementen en medaillekandidaten waren niet meer in de running. “Misschien had ik de allround gewonnen. Maar het is allemaal misschien, "zegt Svetlana Khorkina in Blinde landing. “Niemand verontschuldigde zich bij mij."

Kym Dowdell, de gymnastiekcompetitiemanager bij de Spelen van 2000, zegt on Blinde landing dat “fouten nooit acceptabel zijn. Nooit. Maar wat nog onacceptabeler is, is wanneer je niet van die fouten leert. Er is dus veel geleerd van die fout en dat werd rechtgezet.” Dowdell gaat verder om luisteraars te verzekeren dat er nu "een volledige" proces” op de Olympische Spelen waar technische autoriteiten “rondgaan en het apparaat zeer gedetailleerd meten voorafgaand aan elke sessie van de comp beginnend."

Voor de gymnasten had de manier waarop met de situatie werd omgegaan een blijvende impact. "Het was een soort uitgestelde woede", zegt Ray in de podcast. "Maar achteraf, een beetje als je thuiskomt en je denkt aan, 'Wauw, dat zou de beste competitie van mijn carrière zijn. Dat was mijn droom, dat was mijn... dan ja. De woede begon zeker toe te slaan. En de vragen van: 'Hoe is dit zelfs gebeurd? Wie heeft dat laten gebeuren?’ Die vragen waren groot, ze waren groot. En die woede bleef me een paar jaar bij.”

Na de Olympische Spelen verliet Ray de elite gymnastiek om een ​​collegiale carrière na te streven en later werd hij gymnastiekcoach. "Ik ben 100% gelukkig en voel me erg gezegend op het pad dat me heeft gebracht waar ik nu ben", zegt ze op Blinde landing. “Het was gewoon behoorlijk verschrikkelijk in die tijd, maar dat is een beetje hoe het leven is, toch? Het is onverwacht en draait en keert en je moet gegrond zijn in een soort van geloof dat je op je pad bent.

Alle vijf afleveringen van Blinde landing zijn nu beschikbaar op Apple-podcasts en alle grote podcastingplatforms.

Deze inhoud wordt geïmporteerd van derden. Mogelijk kunt u dezelfde inhoud in een ander formaat vinden, of u kunt meer informatie vinden op hun website.

Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en geïmporteerd op deze pagina om gebruikers te helpen hun e-mailadressen te verstrekken. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op piano.io.