We selecteren deze producten onafhankelijk van elkaar - als u via een van onze links koopt, kunnen we een commissie verdienen.
Jennifer Vaughan en haar verloofde Derrick Miller zijn beide ontwerpers: ze is een interieurontwerper en hij ontwerpt schoenen. Met hun gecombineerde vindingrijkheid hebben ze een West Village-appartement van 500 vierkante meter genomen en er een ruimte van gemaakt die voor beiden leefbaar is. Hier is hoe ze het laten werken.
1. Slimme verfkeuzes.
Natuurlijk kan het geen kwaad dat hun appartement 14 meter hoge plafonds heeft en een aparte slaapzolder. Jennifer en Derrick schilderden de muren in rustgevend lichtgrijs, tot op het niveau van de loft. De lichte, koele kleuren vergroten de ruimte visueel en het tweekleurige effect helpt de twee gebieden af te bakenen.
2. Veel (verborgen) opslag.
Dit is echt de sleutel in een kleine ruimte - een plek hebben om al die kleine dingen op te bergen die zich ophopen en zoveel visuele rommel creëren. Jennifer en Derrick hebben een gigantische IKEA-eenheid (je kunt deze rechts op de bovenste foto zien) die een plek biedt om dingen op te bergen.
3. Een eenvoudig kleurenpalet.
Door de dingen eenvoudig te houden (met veel lichte neutrale kleuren) voelt het appartement kalm en ruim aan en helpt het de ruimte te verenigen.
4. Blijf bij de basis.
In het kleine keukenhoekje vind je geen wijnglazen. In plaats daarvan drinkt het paar wijn uit bistroglazen - alles moet in een van de vier kasten of op de plank erboven passen en alles moet zijn brood verdienen. In de woonkamer hebben ze de meubels tot het essentiële beperkt: een L-vormige bank, een salontafel die ook dienst doet als eettafel en een poef die als extra zitplaats dient.
5. Laat wat extra ruimte over.
In plaats van hun appartement met meubels te vullen, groepeerden Jennifer en Derrick het woonkamermeubilair in het midden van de kamer, waardoor er overal ruimte vrij bleef voor circulatie. Dit zorgt ervoor dat mensen bewegingsruimte hebben en het appartement lijkt veel groter dan het in werkelijkheid is.
