Wie wil er niet gezonder zijn? Gezonder worden tijdens het spelen computerspelletjes is iets dat de afgelopen jaren vaak is beloofd met de komst van actief spelen van videogames, maar leveren ze ook? Concreet, is het volledig verwijderen van de controller en afhankelijk van lichaamsbeweging, het ticket naar gezondheid door videogamegoud, ala de Kinect? Dit is wat ik, gewapend met een handvol actieve titels en een glimmende Xbox360 en Kinect, besloot te ontdekken.
Zoals elk verhaal van een quest, is een goede plek om te beginnen het begin, het unboxing. Het eerste wat me opviel was hoe ongelooflijk groot de 360 is in vergelijking met de kleine PS2 en Wii. Ik denk dat ik mogelijk een paar calorieën heb verbrand, gewoon om ruimte te vinden voor de console en Kinect.
Het kalibreren van de Kinect was lastiger dan ik had gehoopt. Dit was te wijten aan het feit dat het appartement slechts 600 vierkante voet is. Gelukkig maakte ik het binnen het bereik 'OK', 'goed', maar niet 'geweldig', wat betekende dat ik dit apparaat kon gebruiken en het mijn bewegingen zou registreren. Als de afstand voor de tv 10 centimeter minder was geweest, zou de Kinect niet in mijn woonkamer zijn geweest.
Het avontuur om via de Kinect een betere gezondheid te ontdekken, begon logischerwijs met de titel die bij het systeem werd geleverd, Kinect Adventures! Deze titel na 20 minuten gamen deed me niet zweten en was niet erg intens. Adventures is een soort verdienste badge winnende wandeling door verschillende mini-games waarbij foto's worden genomen om je dwaas te laten lijken. Tussen de games is er een beetje downtime en de games zelf zijn niet erg uitdagend (afgezien van de uitdaging om gezien te worden door de Kinect in kleine appartementen).
De volgende titel die het grootste deel van week één in beslag nam, was de beroemde Dance Central. Dit was het spel waar ik verbazingwekkende dingen over had gehoord van vrienden en familie en degene die mijn door de dans uitgedaagde zelf het meest opgewonden / bang was om te spelen. Zoals je waarschijnlijk wel kunt raden, is Dance Central een spel waarin je solo of met een vriend probeert te repliceren de bewegingen van professionele dansers om routines in te stellen die per moeilijkheidsgraad verschillen van de huidige mainstream hits. In tegenstelling tot Adventures kan Dance Central, afhankelijk van de gespeelde nummers, 'Sweat Central' worden genoemd.
Hoewel dit niet het primaire doel van de titel is, biedt Dance Central een training (het spel heeft wel een calorieteller die de verbrande calorieën weergeeft tijdens een routine). Deze game is erg leuk, hoewel ik niet bekend ben met de overgrote meerderheid van de nummers. Als het gaat om het herkennen van de nummers, zal je kilometerstand zeker variëren en ik ben er vaak van beschuldigd 'onder een rots te leven' als het gaat om popmuziek. Mijn grootste wens voor Dance Central is dat het een aantal Bollywood-nummers en meer nummers uit andere decennia had. Sok hop? Ja graag.
Het grootste wat me deze week is opgevallen, is dat het niet eenvoudig is om de gamefuncties te bedienen via de Kinect. Om eerlijk te zijn, grenst het navigeren door menu's met je lichaam vaak aan ongelooflijk frustrerend. De jury kijkt of dit komt door de grootte van de woonkamer of dat het geen intuïtief navigatiesysteem is... mijn oordeel is dat het een combinatie van beide is. Hoewel het niet leuk is om met de Kinect door een menu te navigeren, is het hilarisch om te zien hoe iemand anders het probeert. Niet zeker hoe dat eruit zou zien? Stel je voor dat iemand eruit ziet alsof hij dat probeert gebruik de kracht op de tv en keer op keer mislukt.
Ben ik gezonder na mijn eerste week met de Kinect? Ik weet het niet zeker, hoewel ze zeggen dat lachen gezondheidsvoordelen oplevert, zou ik waarschijnlijk moeten stoppen met 'avontuur', en gewoon kijken hoe mijn wederhelft zijn hand probeert uit te proberen in een menu door de Kinect te gebruiken.