![Tatton Park Flower Show 2019](/f/b999a69a1aacfc001618de635eddeee0.jpg?resize=480:*?width=100&height=100)
Naam: Tim Naus
Plaats: Albany Park, Chicago, Illinois
Grootte: 600 vierkante voet
Jaren leefden in: 4 jaar; verhuurd
Tim moest het modelgebouw redden van de sloop, dus vond hij zijn weg naar de verlaten school en greep het gepleisterde schaalmodel van Independence Hall. Een soortgelijke rust in het Smithsonian American History Museum, maar deze was volledig origineel, een echte schat. Hij plaatste het op zijn bibliotheekmantel, samen met bustes en kelk, waterpijpen en kroonluchters, altaren, schilderijen en maskers. Het is een legendarische verzameling die zelfs hij moeilijk kan categoriseren. De objecten zijn mooi en de verhalen over hoe Tim ze heeft verworven, zijn net zo intrigerend.
Ze vertellen zijn vorige leven in Pennsylvania, waar hij werkte bij een metaalwinkel en als stoffeerder, en de zijne het huidige leven in Chicago, waar hij charmante en elegante huizen ontwerpt voor enkele van de meest succesvolle van Chicago Bewoners. Toen hij hier in 2009 kwam wonen, stemde hij ermee in dit appartement ongezien te huren, maar zijn schatzoekende karma beloonde hem met precies de ruimte die hij nodig had: gezellig, gevuld met zon en verborgen ruimtes, en vol details die zijn kast aanvullen curiosa.
Terwijl de schatten van Tim neigen naar het sierlijke, gedetailleerde en legendarische, voelt het appartement erg schoon en fris aan en heeft het een moderne flair. Het palet bij binnenkomst is rustgevend, met koele grijze muren, een mooi geometrisch tapijt en een enorme cirkelvormige lamp boven die Tim gered van een eerdere installatie, en die een warme gloed afgeeft die licht weerkaatst op alle gouden, bronzen en glazen oppervlakken. Als u de woonkamer inloopt, ziet u het middelpunt van het huis, een echt rariteitenkabinet. Tim heeft drie grote boekenkasten die uit zijn voegen barsten met prachtige objecten, elk object op een of andere manier indicatief voor zijn verleden, of een stap in zijn ontwikkeling als ontwerper.
De eetkamer en keuken kregen een donkere kleurbehandeling en zijn perfect klaar voor het ontvangen van schemerige diners op de late avond. Een reproductie van een onafgemaakte Rubens centreert de kamer, des te interessanter omdat Tim het stuk persoonlijk in elkaar heeft gezet - het selecteren van dat werk als een van persoonlijk belang, het laten afdrukken en loskoppelen op een canvas met een vernis om het penseel te simuleren beroertes. Het draagt bij aan de bijna religieuze ervaring van de kamer, verder versterkt door de gotische troon- en altaarfragmenten.
De eclectische collectie van Tim loopt door in de gang die leidt naar de slaapkamer, waar hij een galerij met schilderijen en prints maakte die doet denken aan Sir John Soane's Museum. Zelfs in de slaapkamer krijgt elke ruimte de kans om iets moois en interessants te presenteren, van de sculpturale figuren op zijn secretaresse bureau, aan de moderne kroonluchter, en zelfs het vergulde hertenhoofd boven de antieke hoofdeinde.
Tim's huis liet me achter met een gevoel van verwondering en verbazing. Hoewel de collectie die hij heeft samengesteld, visueel opvallend is, viel het meest op hoe belangrijk elk stuk voor Tim is. Het begint met de geschiedenis van hoe hij elk stuk heeft verworven, wat meestal een spannend verhaal is, en vervolgens de geschiedenis van het stuk zelf, die Tim meestal achterwaarts en voorwaarts kent. En eindelijk is er de geschiedenis van hoe hij heeft gereisd en met hen is meegegaan. Terwijl de reis van Tim hem naar nieuwe plaatsen en nieuwe avonturen brengt, zal deze collectie hem blijven definiëren en inspireren.
Mijn stijl: Geen stijl in het bijzonder. Hoewel goede stijlen zeker verdienste zijn, kan het volgen van een bepaalde stijl een ruimte zonder ziel achterlaten. Ik put elementen uit vele: de vreugde van Gothic, de sensualiteit van de barok, het humanisme van klassiek, de glamour en luxe van Art Deco en het optimisme van het Europese midden van de eeuw design.
Inspiratie: Het kleurenschema van de openbare ruimtes was eigenlijk afkomstig van mijn kat, Astor: de drie grijstinten in zijn jas en het levendige zure geel van zijn ogen.
Verschillende bronnen gaven me leiding, met name Ogden Codmans ontwerpbijbel 'De decoratie van huizen', decorateurs Elsie de Wolfe, Miles Redd en de grootste van allemaal, Stanford White. Wat het ontwerp echter echt dreef, was het idee van "Wunderkammer" of een rariteitenkabinet. Deze kamers, typisch samengesteld door heren van de vrijetijdsklasse in de late Renaissance en Barok periodes, waren collecties van kostbare en bizarre objecten waarvan de relaties met elkaar moeilijk waren bepalen. Ze kunnen bestaan uit historische objecten, religieuze relikwieën, geologische exemplaren en etnografische artefacten. Ze waren vooral bedoeld om een bezoeker de breedte van de wereldlijke kennis en interesses van de eigenaar te demonstreren en de kijker te inspireren om verder te verkennen.Favoriete element: Er zijn er twee: de grafsteen wrijvend van Westminster Abbey of Eleanor de Bohan, Hertogin van Gloucester. Ik kocht het op de landgoedverkoop van een kunstenaar die aan dementie leed en moest haar collectie inkrimpen om de overgang naar een verpleeghuis te maken.
De tweede is dat belachelijke hoofdeinde. Ik stel me altijd voor dat het in een of ander vreselijk hotel boven Atlantic City in de jaren 60 is, maar het is ook een vrij goed exemplaar van een Venetiaans barok hoofdeinde gehuisvest in de Met.
Grootste uitdaging: Voorbij komen hoe de plaats er vroeger uitzag. Mijn esthetiek heeft recent een abrupte wending genomen. Vroeger was de plek vol Victoriaanse meubels met grote zware gordijnen en nog meer rommel, als je je kunt voorstellen. Die look was al zo lang als ik me kan herinneren onderdeel van mijn identiteit en het was heel moeilijk om het in de steek te laten, maar een verandering was nodig en ik ging door tijdens twee bijna-paniekaanvallen tijdens een bewerkingssessie in het begin van de werkwijze.
Grootste schaamte: De keukenbladen en apparatuur. Maar dat is de charme van een vintage appartement, toch?
Trots DIY: Het schilderij in mijn eetkamer. Het is een reproductie van een onvoltooid werk van Rubens. Het schilderij is gewoon afgedrukt op papier van bannerformaat en gelijmd op een doek dat ik in de prullenbak heb gevonden en overgelakt om penseelstreken te simuleren. Er is zelfs nog een schilderij eronder.
Grootste verwennerij: De kleuren. Hoewel de verf hier waarschijnlijk het minst dure element is, was dit wat ik het liefst wilde doen en wat het grootste verschil maakte.
Beste advies: Als je het leuk vindt, doe het dan! Het is jouw thuis: als mensen het niet leuk vinden, hoeven ze niet langs te komen!
Droombronnen: Kentshire Galleries, Newel, Clarence House, Dessin Fournir
De beste bron die ik kan geven is geen droom, het is een realiteit: estatesales.com. Open het op uw smartphone en het geeft u GPS-coördinaten van onroerend goed in de buurt.
Van woonboten, campers tot kleine huizen en meer, dit waren enkele van de mooiste en meest ongewone huizen die we dit jaar hebben bezocht!
Adrienne Breaux
ongeveer 15 uur geleden