Dallas Georgian Home Ontworpen door Tom Scheerer

MIMI LEES: Je decoreert altijd met een thema of een verhaal in gedachten. Wat is jouw logica?

TOM SCHEERER: Als een kamer slechts een verzameling aantrekkelijke objecten is zonder een verhaal, is het gewoon niet versierend. Mijn vriend D.D. Ryan noemde het altijd de mise-en-scène - geen verfraaiende term, maar een filmische. Het draait allemaal om het instellen van een geschikte scène voor een personage in een toneelstuk.

Wie is onze hoofdpersoon hier?

Hij is een enigszins raadselachtige zakenman uit New York City die geïnteresseerd is in paardenraces en eigenaar is van volbloeden. "Kentucky gentleman" ging door mijn hoofd: herenboer ontmoet Iers landhuis ontmoet Bill Blass.

Dat verklaart het - het is mannelijk, ouderwets en extreem dapper. Waarom zou een New Yorker een huis in Dallas kopen?

Dit is een trofee uit de geboortestad - een schoon Georgisch foursquare

huis in de leukste straat in het mooiste deel van Dallas. Hij heeft het grootste deel van zijn leven in Manhattan gewoond, en nu hij afbouwt, vond hij dat hij een huis bij zijn familie moest hebben.

Heb je architecturale veranderingen aangebracht?

Een paar. We hebben de keuken en baden uit de jaren 70 opnieuw gemaakt. De andere grote stap was het vervangen van enkele traditionele zes-over-zes-ramen in de woonkamer door moderne deuren met één ruit die uitkomen op een weelderig zijterras en zwembad.

Is uw klant een verzamelaar?

Hij is nu! We zijn helemaal opnieuw begonnen en hebben wat antiek en meubels uit de middeleeuwen gekocht, plus schilderijen, prints en beeldhouwkunst. Het zorgt allemaal voor een strak bewerkte persoonlijke verklaring, ghostwritten door jou echt.

De schoorsteenmantel in de woonkamer is hypergestileerd. Is het jouw handwerk?

We hadden het in gips gemaakt, net als een paar anderen in het huis. Het is uitbundig maar niet te luxe - bijna een pastiche van een Ierse Georgische schoorsteenmantel. De matte pleister ziet er geweldig uit tegen die vanille-ijskleurige muren in super hoogglans.

In de eetkamer hebt u een Eero Saarinen tulptafel gekozen - het is uw "teken van Zorro". Iedereen gebruikt ze nu, maar je bent 25 jaar geleden begonnen. Is dat belangrijk voor u?

Het kan een gangbare valuta zijn, maar er is altijd een manier om een ​​Saarinen-tafel goed te gebruiken. Hier gebruikte ik een zwarte. Je hebt nog steeds de pure vorm, maar zwart maakt het een beetje minder Jetsons en meer Georgisch. Die stoelen zijn de Chinese export van koningin Anne-stijl in rozenhout, prachtig gemaakt. Het waren de eerste dingen die ik kocht nadat ik het huis had gezien, en ze zetten de toon voor alles wat we deden.

De vloer van de eetkamer is echter zeker niet Georgisch.

Er was veel houten vloer om mee om te gaan, dus ik brak het door het te bedekken met glanzend wit terrazzo in de trap naar beneden eetkamer en serre. Het pronkt met de bruine meubels heel goed, en het past bij de glamoureuze sfeer van de jaren 1930 waar we naar op zoek waren.

Wat was de logica achter het gebruik van behang?

Behang is verwaand en elke kamer of elk idee voor een kamer vereist een andere. In het geval van de serre en de eetkamer moet het eruit zien alsof het deel uitmaakt van het molenwerk. In de studie is het behang faux-bois, dus het suggereert een kamer met panelen. Maar ik ging daar tot het uiterste - ik stuurde het behang eigenlijk naar een man in India, en hij maakte ingemaakte houten boekenkasten om het te evenaren.

De studie is een van je beste kamers.

Hier is de mise-en-scène: een kantoor van een landhuis-boerderij, waar de man des huizes zijn leengoed domineert. Het was een formele eetkamer compleet met Waterford kroonluchter en rood fluwelen gordijnen achtergelaten door de voormalige eigenaar. Maar formaliteit is niet mijn ding. Het bureau is vintage Baker; het is knap, praktisch en prachtig gemaakt. Ik vond het schilderij van het paard in Antwerpen. Het was belangrijk dat daar iets heel goeds en beknopts was - het is een van de eerste dingen die je ziet als je het huis binnenloopt.

Hoe past de CB2 houten bijzettafel?

Het is een goed geschaalde internetvondst en een moderne toets die de kamer levendig houdt. Het is misschien bruin, maar het is de Rechtsaf bruin.

De logeerkamer met die hoge twee aparte bedden - het is een verschuiving van het klassieke decorerende speelboek.

Deze kamer is een ongegeneerde afknapper van een kamer die ik al 45 jaar bewonder. De toonaangevende Frances Elkins-kamer uit de jaren '30 behoorde toe aan de grootmoeder van een schoolvriend en is decennialang door kwijlers overvallen. Het origineel had echte ivoren testbanken, zilveren theepapierwanden en veel Venetiaanse spiegels. Ik nam genoegen met faux-ivoor geschilderde houten bedden en een spiegel in Venetiaanse stijl van Restoration Hardware. Ik haalde alle trucs van Frances Elkins tevoorschijn, van de muiskleurige fluwelen vloerbedekking tot de rupsrand op de vleugelstoel.

Leg die krantenventilator uit in de open haard.

In een groot huis wist ik dat ik opgroeide, de butler zou hout binnenbrengen, de vuren aansteken en deze decoratieve papieren fans verlaten. De vuren kunnen vervolgens gemakkelijk worden aangestoken met een lucifer. Deze is gemaakt door de niet-bestaande butler - ik - als een grapje van binnen. De houtblokken zijn elektrisch!

Bekijk hier meer van dit indrukwekkende huis »

Dit verhaal verscheen oorspronkelijk in het december 2015 / januari 2016 nummer van Huis mooi.