Als je ooit je kast hebt opgeruimd, weet je misschien de schuld en schaamte van het vinden van een eerdere aankoop die daar hangt, beschuldigend, tags nog steeds op. Of misschien is er iets dat je maar één keer hebt gedragen of één keer hebt gebruikt, en toen besloot je dat het niet helemaal was goed, maar je hebt er nooit vanaf kunnen komen omdat je er goed geld voor hebt betaald en wat je zou doen moeder zeg? Ik ben er vaak geweest en na veel fouten te hebben gemaakt en veel geld te hebben uitgegeven, zou ik dat niet moeten doen, Ik heb een soort winkelmantra ontwikkeld die me enorm heeft geholpen bij het kopen van dingen die ik eigenlijk wil gebruik.
Een architect met wie ik ooit heb samengewerkt, legde me uit dat veel Amerikaans kopen (en marketing) ambitieus is: je koopt dingen niet voor het leven dat je eigenlijk hebt, maar voor het leven dat je hebt willen hebben. Het is een soort van 'als je het bouwt, ze komen' mentaliteit: 'als ik deze geweldige buitengrill koop, zal ik Vast en zeker
begin met het houden van enorme feestjes in de achtertuin waar ik al mijn vrienden uitnodig. 'Meestal werkt het niet zo. Ondanks onze beste bedoelingen, blijven deze wenselijke aankopen ongebruikt, of misschien, omdat niemand het kan zien toekomst, de dingen die je hebt gekocht in afwachting van een toekomstig evenement blijken niet helemaal te zijn wat jij bent nodig hebben. Misschien realiseer je je, zodra je echt een feest hebt, dat de grill die je hebt gekocht voordat je begon met grillen, helemaal niet de juiste grill is.
Ik ben net verhuisd naar New York, na te hebben gewacht en bijna twee jaar naar New York te willen verhuizen, en gedurende deze periode Ik heb een hoop dingen in New York verzameld, dingen waarvan ik zeker was dat die absoluut perfect en noodzakelijk zouden zijn voor mijn leven in de stad. Ik heb al deze dingen, niet omdat ik denk dat er geen winkels zijn in New York, maar ik denk omdat ik angstig was over mijn toekomst in een nieuwe stad, en ik dacht dat ik de overgang soepeler kon maken door de juiste dingen te hebben nu al. Dus nu heb ik wollen truien die ik niet kan dragen omdat mijn kantoor regelmatig wordt verwarmd tot een geroosterde 85 graden, en gigantische onhandige regen laarzen die in mijn appartement zitten omdat ik besefte dat ik, nadat ik hier een week was geweest, dat enkellaarzen het werk veel beter zouden doen. En ik voel me een beetje dom.
Maar ik denk dat dit een vrij veel voorkomend iets is, geholpen en ondersteund door markering: je zorgen omzetten en dromen voor de toekomst in dingen veranderen. Dingen zijn solide, ze zijn geruststellend, je kunt ze bekijken en zeggen: alles in New York komt goed, want ik heb deze laarzen. Het is een beetje moeilijker om in onzekerheid te leven, om op een dag misschien door de regen te klotsen en een beetje ellendig te zijn en dan precies uit te zoeken wat voor soort regenlaarzen je nodig hebt.
