Exotisch en opzichtig op een voorbijgaande manier die hun kleurrijke bursts alleen maar spannender maakt, bromelia's zijn bekend, maar niet overdreven gespeeld in interieurs. Hoewel het vaak 'wegwerp'-planten zijn die als cadeau worden gegeven, kan één bromelia een lange erfenis in je huis achterlaten. Hier is hoe.
Bromelia's zijn erg gevoelig voor vocht. Het is belangrijk dat de pot en grond die je kiest bevorderlijk zijn om ze gelukkig te houden. Hoewel de planten droogtetolerant zijn en een hekel hebben aan te veel water geven of in water staan, hebben ze wel vocht nodig. Daarom kan een plastic pot die vocht vasthoudt, een goede keuze zijn als u in een droog, droog klimaat vertrekt. Aan de andere kant, als je in een vochtige omgeving woont, is een poreuze pot een goede optie, omdat hierdoor overtollig water uit de wortels kan sijpelen.
Bromelia in het wild zijn epifytisch, wat betekent dat ze hun vocht- en voedingsbehoeften niet ontlenen aan grond maar aan regen en lucht. Het is dus belangrijk dat de grond die u gebruikt een zeer goede drainage biedt, zoals een mix van 2/3 turfgebaseerde grondmix en 1/3 zand.
Bromelia's zijn aangepast om droogte te verdragen en houden er niet van om te veel water te geven. Wacht tot de bovenste twee centimeter van hun grond droog is voordat je weer water geeft. Als alternatief, als uw type bromelia een 'tank' heeft, een kopje waar de bladeren samenkomen, kunt u uw plant water geven door hier water in te gieten. Zorg ervoor dat u zitwater leegmaakt zodat insecten en puin zich niet verzamelen.
Hoewel ze periodes van droogte kunnen doorstaan, houden bromelia's van omgevingsvocht. Mist ze dagelijks tijdens het groeiseizoen, of in de winter als de lucht droog en warm is. Een goede oplossing om de luchtvochtigheid optimaal te houden, is door je bromelia in een met stenen gevulde schotel te plaatsen die wat water bevat. Dit zal ook drainage opvangen als je water geeft. Vergeet echter niet om de plant in water te laten zitten.
Als je regenwater kunt verzamelen, is dat het beste om je bromelia water te geven. Anders is het het beste om kraanwater te laten staan zodat kalk en chloor verdampen en het water niet te koud is. Gebruik nooit een metalen gieter, want bromelia's zijn erg gevoelig voor metaal. Wees voorzichtig met het water dat wordt gebruikt om uw plant te vernevelen.
Bromelia's hebben niet veel bemesting nodig. Je zou een halve of kwartverdunning van plantaardig voedsel voor alle doeleinden kunnen gebruiken, sommige pellets met langzame afgifte gemengd met hun potmix, of een enkele pellet die in de waterbeker van de bromelia valt. Bemest alleen tijdens het groeiseizoen van de lente en de zomer en zorg ervoor dat u niet overbemest.
Bromelia's kunnen een aantal lichtomgevingen verdragen, maar doen het het beste in helder, indirect licht. Geel getinte planten krijgen mogelijk te veel licht, terwijl donkergroene, langbenige planten mogelijk meer licht zoeken. Verdring uw bromelia niet met andere planten of in te krappe vertrekken; ze hebben luchtcirculatie nodig.
Bromelia's bloeien meestal slechts eenmaal in hun leven, waardoor de uitbarsting van kleur (eigenlijk meestal gevormd uit bladschutbladen) dat veel kostbaarder is. Als u een bloei wilt forceren, doet u het volgende, zoals beschreven in Tuinieren Know How: Voeg eerst eenmaal per maand enkele opgeloste Epsom-zouten toe aan de gieter om de productie van chlorofyl aan te moedigen. Leeg vervolgens de waterbeker en omhul de bromelia in een grote, doorzichtige plastic zak gedurende tien dagen samen met een stuk appel. Het ethyleengas stimuleert de bloei, die binnen de komende zes tot tien weken moet plaatsvinden.
Hoewel veel mensen afscheid nemen van hun bromelia's nadat hun bloemen zijn opgebruikt, kun je met een beetje meer geduld de nakomelingen van je plant plukken, pups genoemd.
Nadat de bloei sterft, snijd het af met een scherp, steriel mes of een schaar. De plant zal zijn energie nu richten op de productie van pups, die aan de onderkant van de plant verschijnen. Laat de pups op de ouderplant tot ze ongeveer een derde tot de helft van de grootte van de moeder zijn en ze beginnen wortels te vormen. Scheid op dit punt elke pup van zijn moeder met een scherp, gesteriliseerd instrument. Laat de snee eeltig, wat meestal ongeveer een week duurt, en geef elke pup dan zijn eigen huis en dezelfde liefdevolle zorg die je zijn moeder gaf.