Dit hoekje in de woonkamer van mijn huurappartement heeft in de loop der jaren veel veranderingen ondergaan. Dat is totdat ik deze open haard op gelbranding vond die binnen mijn budget viel. Toen het eenmaal werd afgeleverd en op zijn plaats werd gezet, realiseerde ik me dat het er heel klein en speelgoedachtig uitzag. Mijn vader bouwde een kleine haard om op te zitten en de boekenkasten om de lege ruimte aan beide kanten in te vullen. Ik was destijds heel blij met het resultaat.
Na een paar jaar van wat ik mijn "Eclectic Country French" -fase noem, besloot ik dat ik een meer lichte en heldere woonkamer wilde. Ik was er niet zeker van hoe ik de look wilde bereiken die ik wilde, dus ging ik online over huiskamers en tijdschriften. De woonkamers die het meest tegen me spraken hadden één ding gemeen, een witte open haard.
Ik hield van het graan op mijn open haard en ik wist dat toen ik me eenmaal had vastgelegd er geen weg terug was, dus het duurde even voordat ik een beslissing nam. Maar na een paar maanden heen en weer, wishy washy, besluitvorming op mijn eigen zenuwen werkend, ging ik er uiteindelijk voor.