In de 18e eeuw, toen deze boerderij in Massachusetts werd gebouwd, bestond er niet zoiets als een meesterbad. Dus architect Michael T. Gray en interieurontwerper Hattie Holland, beiden van Carpenter & MacNeille, hebben er een uit een gang gesneden en lambrisering en raamkozijnen toegevoegd om een gevoel van het verleden te creëren. Ze zijn diepblauwgrijs geschilderd en steken af tegen de lichtblauwe muren. De kleur "heeft een historisch gevoel met die grijze tint en speelt zo goed af van het Carrara-marmer", zegt Holland. In het midden van de vloer voegt een virtueel tapijt van marmer in een mandpatroon toe aan de kamer.
De gietijzeren kuip ziet er oud uit maar is eigenlijk nieuw. "Het is een badkuip, hoger aan elk uiteinde, en die kleine duik geeft het een gevoel van elegantie", zegt Holland. "En de poten laten je het marmer eronder zien, waardoor een kleine ruimte opener aanvoelt." Een antiek glas-in-loodraam, gevonden op een bergingstuin, bevindt zich in de muur grenzend aan de waterkast. Het laat licht in die kamer, waardoor het minder ingesloten aanvoelt terwijl de privacy behouden blijft. Het is nog een ouderwetse aanraking die onmiddellijk karakter creëert. "Het doel was de charme van de boerderij te behouden, maar deze comfortabeler te maken", zegt Holland. "Je kunt achterover leunen tegen die geweldige kantelbeweging op de rand van het bad en urenlang weken."
Het Missy-bad wordt gecombineerd met een op de vloer gemonteerde badvuller in gepolijst nikkel, beide door Sunrise Specialty. Carrara-marmertegel en inzet van mandweefsel van Cumar. De muren zijn geschilderd in Borrowed Light met bekleding in Parma Gray, beide door Farrow & Ball.