Net als de producten die we hebben uitgekozen? Ter informatie, we kunnen geld verdienen via de links op deze pagina.
Ik heb altijd een huiseigenaar willen zijn. Terwijl mijn vrienden op de basisschool het hadden over hun fantasiehuwelijken, tekende ik ideale plattegronden. Toen ik 24 was, begon ik een spaarrekening met de bijnaam 'House'. Toen ik in 2006 naar New York verhuisde, was mijn eerste appartement in een herenhuis met moeder-dochter in Williamsburg. Mijn weduwe, octogenarische hospita vertelde me verhalen over hoe haar volwassen kinderen boven hadden geleefd appartement terwijl ze hun kinderen grootbrachten en hoe het toen voor haar zorgde nadat ze allemaal waren gegroeid. Vanaf dat moment, Ik wilde niet alleen een huis, ik wilde een investering.
Na mijn verhuizing van Brooklyn naar Rockaway Beach, Queens, was ik vastbesloten om mijn levenslange droom te realiseren door een van de talloze huizen te kopen die twee jaar geleden schade had opgelopen door Super Storm Sandy voorafgaande. Ik had de aanbetaling gespaard en het goede krediet om een hypotheek te krijgen, maar ik aarzelde nog steeds om zelf een opknapper te nemen. Kan ik de uren van demo, opruimen, aannemers inhuren en miljoenen andere taken alleen?
Zoals het geluk had, werd ik al snel verliefd en deze twijfels verdwenen. Terwijl ik mijn appartement deelde, droomden mijn vriend en ik ervan om samen een permanent thuis te maken. Onze plannen werden pas groter nadat onze dochter was geboren. Toen haar eerste verjaardag naderde, zetten we ons in om ons perfecte familiehuis te vinden. We hebben eindelijk een aanbod gedaan dat werd aanvaard voor een paar 100-jaar oude bungalows (één voor ons en één te huur) aan de rustige baai van het schiereiland. Het plan was om de huizen te kopen en renovaties te financieren, terwijl mijn partner de aannemers leidde en de afwerkingswerkzaamheden zelf uitvoerde.
Ik dacht dat al mijn dromen uitkwamen - maar dat veranderde plotseling de ochtend van mijn sluiting. Toen we die ochtend wakker werden, dacht ik dat mijn partner net zo enthousiast was als ik. Ik straalde naar hem terwijl hij onze dochter in mijn armen hield, maar mijn hart zakte weg toen hij een eenvoudige verklaring aflegde: "Ik ben niet gelukkig."
Dus ging ik alleen naar de sluiting. Toen de verkopers mijn vermiste partner opmerkten, veegde ik zijn afwezigheid snel opzij. Het moment waarop ik mijn hele leven had gewacht, was in shock. Toen ik eindelijk de sleutels overhandigde, liep ik het hoofdgebouw binnen zonder mijn familie, las een welkomstbriefje achtergelaten door de verkopers en huilde oncontroleerbaar op de linoleumvloer.
Binnen twee weken na zijn aankondiging was mijn partner voorgoed vertrokken. Ik was er kapot van, maar iets wat hij zei vlak voordat hij vertrok, was als een zaadje in mij geplant: "Ik wil graag zie je dit zonder mij doen. "Het groeide uit tot een soort mantra:" Doe dit zonder mij, doe dit, doe dit, doe deze."
Vastbesloten om te slagen, vond ik aannemers, ontdekte hoe ik alleen voor mijn dochter kon zorgen en nog steeds mijn stressvolle carrière in de financiële sector kon behouden. Het was de moeilijkste tijd van mijn leven, maar het versterkte me. Mijn vriendinnen kwamen en hielpen me met schrapen, schuren, ramen wassen en schilderen. Mijn familie uit het Midwesten kon er niet zijn om me elke dag te ondersteunen, maar ze maakten verschillende reizen om me te helpen de huizen af te maken en emotionele steun te bieden. Nu doen mijn dochter en ik het goed in onze huizen en ik vul mijn hypotheek aan met de huurinkomsten. Ik denk soms aan hoe mijn ex misschien gelijk had gehad: ik had dit niet kunnen doen zonder de motivatie die hij me gaf om ondanks hem te slagen.
