Vivien Leigh was de laatste persoon die naar verwachting Scarlett O'Hara zou spelen

Een van de meest geliefde films in de geschiedenis, Weg met de wind maakte actrice Vivien Leigh een ster. Hoewel Leigh voor altijd zal worden geassocieerd met haar Oscar-winnende rol van Scarlett O'Hara, was ze verre van de voor de hand liggende keuze toen het tijd werd om de eigenzinnige Southern Belle te casten.

waar Weg met de wind fans zijn goed thuis in trivia over de film, maar ze weten misschien niet alle details over hoe Leigh de rol won en ermee liep.

Producent David O. Selznick wist dat hij, om de enorm populaire roman met succes naar het grote scherm te brengen, de juiste actrice moest vinden om Scarlett te spelen. Vrijwel elke actrice in Hollywood wilde Scarlett en Selznick auditie spelen of overwoog meer dan 100 actrices voordat hij zijn beslissing nam.

Onder de grootste namen die strijden om de rol waren Lucille Ball, Joan Crawford, Bette Davis, Katharine Hepburn en Lana Turner, maar Selznick verwierp ze allemaal om de een of andere reden niet overtuigend. Voor een tijdje, de

koplopers waren Tallulah Bankhead en Paulette Goddard, maar hij omzeilde ze ook. Zelfs Carole Lombard, de voormalige costar en toekomstige echtgenote van Clark Gable, wedijver voor de rol. De strijd om de rol inspireerde later een eigen film - de 1980 gemaakte tv-film De Scarlett O'Hara-oorlogmet Tony Curtis in de hoofdrol als Selznick.

Een onwaarschijnlijke keuze

Fans beschouwden Leigh als een donker paard in de race. Als onderdeel van de zoektocht werden potentiële doelgroepleden ondervraagd over wie zij dachten dat ze Scarlett moesten spelen. Van de honderden uitgebrachte stembiljetten, Leigh ontving slechts één stem. De Britse actrice was niet goed bekend in de Verenigde Staten, die in minder dan 10 films verscheen voordat ze de rol van Scarlett won. Bovendien konden veel fans zich geen Brit voorstellen die de zuidelijke heldin van het boek speelde.

Ondanks het verhaal dat Leigh Selznick voor het eerst ontmoette op een avond in december 1938 tijdens het filmen van de Atlanta-depotbrand, een van de eerste scènes, is het niet precies bekend toen Selznick besloot te casten haar als Scarlett. Het gerucht gaat dat de regisseur de Britse actrice al in februari 1938 tekende en de breed gepubliceerde zoektocht naar Scarlett was slechts een stunt. Ongeacht hoe het tot stand kwam, werd de casting van Leigh aangekondigd in januari 1939. Ze was toen 25.

Auteur Margaret Mitchell, die weinig te maken wilde hebben met het filmen, keurde Leigh goed, mogelijk omdat de actrice op Mitchell leek toen ze begin twintig was. (Als diehard Weg met de wind fans weten, veel details van de roman zijn gemodelleerd naar Mitchell's eigen leven en mensen die ze kende.)

Tijdens het filmen rookte Leigh vier pakjes sigaretten per dag, volgens IMDB. Haar non-stop roken heeft misschien de stress van de lange dagen op de set helpen verlichten - Leigh werkte 125 dagen aan de film terwijl Gable 71 dagen werkte. Leigh, relatief onbekend in de VS, ontving ongeveer $ 25.000, terwijl Gable, de 'King of Hollywood' meer dan $ 120.000 verdiende. Leigh bracht 2 uur, 23 minuten en 32 seconden op het scherm door Weg met de wind, de langste uitvoering om een ​​Oscar te winnen. In feite was ze in de helft van de film, die bijna vier uur liep, de langste uitvoering van alle films om de Best Picture Academy Award te winnen.

Leigh haatte het om Gable te kussen, en niet omdat ze een had affaire met getrouwde Britse acteur Laurence Olivier. Gable rookte wonderbaarlijk aan en uit, en droeg valse tanden vanwege de constante gewoonte. Leigh klaagde later dat Gable's adem vreselijk rook.

Onvolkomenheden verhelpen

Leigh was geslaagd, maar één ding dat ze niet kon doen, was dansen. Volgens alle dansscènes die geen close-ups waren, had Leigh een dansdubbel nodig IMDB. Een ander ding dat de Britse actrice niet kon - of niet zou doen - was een overtuigend kokhalzend geluid in de "Ik zal nooit meer honger hebben," scène wanneer ze terugkeert naar Tara en probeert een radijs te eten van de verwoeste tuin. In plaats daarvan stapte costar Olivia de Havilland, die Melanie speelde, op nagesynchroniseerd het braakgeluid voor haar.

Een belangrijk fysiek kenmerk moest ook worden aangepast. De roman beschrijft Scarlett met groene ogen, dus de blauwe oogkleur van Leigh moest in de postproductie worden veranderd.

Als castlid met de minste naamsbekendheid onder de vier leads, ontving Leigh de laatste factuur op de originele poster, onder Gable, Leslie Howard en de Havilland. Ze ging Howard en de Havilland vooruit nadat ze de Oscar voor beste actrice had gewonnen.

Leven na Weg met de wind

Weg met de wind was het gunstige Amerikaanse debuut van Leigh en ze volgde een reeks Hollywood-films in de jaren 1940 en 1950, waaronder Waterloo Bridge, Die Hamilton-vrouw, Anna Kareninaen Een tram genaamd verlangen. Tegelijkertijd verscheen ze in tal van met sterren bezaaide Broadway- en West End-toneelstukken. Ironisch genoeg beschouwde Leigh zichzelf als een toneelactrice, maar zal er altijd bekend om staan Weg met de wind.

Leigh en Olivier zijn gescheiden van hun echtgenoten en trouwden in 1940. Maar ze scheidden van elkaar in 1961 na een stormachtige relatie, verergerd door Leigh's toenemende geestesziekte, die veel geloof nu dat het een bipolaire stoornis is. Leigh stierf in 1967 aan tuberculose op 53-jarige leeftijd.