11 belachelijke regels voor etiquette uit Victoriaans Engeland

Het lijdt geen twijfel dat de moderne samenleving van iedereen verwacht dat hij een algemeen begrip van manieren heeft. Maar terug in Victoriaanse tijden, ging de ernst van fatsoen veel dieper dan het kennen van de juiste etiquette voor het schudden van handen of welke vork te gebruiken tijdens de dessertcursus.

Ik wilde erachter komen hoe serieus sociale normen waren in de 19e eeuw, dus nam ik het op The Habits of Good Society: A Handbook of Etiquette for Ladies and Gentlemen, een populair Engels handboek dat dateert uit 1859. Na het doorlezen kon ik niet geloven hoe dwangmatig de verwachtingen waren.

Manners dicteerde elke factie van het leven in een bijna lachwekkende mate - vanaf het moment dat het acceptabel was om te roken tot het protocol voor het verzenden van uitnodigingen. Oh, en trouwens: het was illegaal om een ​​huwelijk na de middag te vieren.

Hier zijn enkele van de meest absurde regels die ik heb gevonden:

1. De lengte van het gesprek moet afhangen van de plaats waar u elkaar ontmoet.

Op straat moesten gesprekken kort zijn - zou geen verkeer willen tegenhouden! - maar wanneer een langere "promenade" door de tuin werd genomen, kregen discussies meer tijd.

2. Als een dame een salon binnenkomt:

Haar gezicht zou een glimlach moeten dragen; ze moet zich niet in het hoofd haasten; een sierlijke houding, een lichte trede, een elegante buiging voor gemeenschappelijke kennis (...) zijn allemaal noodzakelijk voor een dame.

Alsof vrouwen in de 19e eeuw niet genoeg hadden om mee om te gaan. Al het bovenstaande is opgenomen in aanvulling op 'niet schudden, van de hand uitgestoken naar haar ', maar liever, het aanvaarden met' hartelijke druk '.

3. Je nodigt je gasten uit voor één uur, ze komen om twee uur aan.

Eindelijk een regel waar we achter kunnen komen. Op tijd aankomen werd als onbeleefd beschouwd. Maar denk niet dat deze regel op elke partij kan worden toegepast. Het handboek vermeldt later dat plattelandszaken verschillen van die in de stad. In het laatste scenario zou een uur na de tijd op de uitnodiging aankomen 'een onverantwoorde veronderstelling van mode' zijn.

4. Na de middag is het illegaal om een ​​huwelijk te vieren.

Gelukkig liepen de zaken rond het einde van de eeuw los en konden bruiloften nog tot * drie uur 's nachts worden gehouden.

5. Als een bruid jong is, moeten de bruidsmeisjes jong zijn.

Het handboek vermeldt ook dat het acceptabel was voor een jonge getrouwde dame om een ​​bruidsmeisje te zijn, maar het zou 'absurd' zijn als de vrouw in kwestie alleenstaand en oud was. Ik denk niet dat we de esthetiek willen afwerpen.

6. Het slechtste deel van een landbezoek is de noodzaak om de bedienden fooien te geven.

Wat een oplegging! De hulp betalen is de meest walgelijke last.

7. Men mag nooit meer op straat roken; dat wil zeggen bij daglicht. De dodelijke misdaad kan worden gepleegd, zoals inbraak, in het donker, maar niet eerder.

Laat dat maar doordringen: roken op straat werd als een dodelijke misdaad beschouwd.

8. Handschoenen moeten wit zijn, niet geel.

Omdat citroenkleurige handschoenen anders de voor de hand liggende keuze zouden zijn geweest.

9. De dansen [op een bal] moeten van tevoren worden geregeld, en voor grote ballen moet u een aantal dubbele kaarten hebben afgedrukt, met aan de ene kant een lijst met de dansen; anderzijds lege ruimtes die moeten worden opgevuld met de namen van partners. Aan elke kaart moet een klein potlood worden bevestigd.

Blijkbaar waren partijen toen iets meer gereguleerd. Het handboek volgt met het assortiment dansen dat je bij een bal mag verwachten (zoals een quadrille, een wals, een polka) en het aantal keren dat ze worden gespeeld.

Het leert lezers ook dat tijdens het diner ...

10. Een dame mag nooit meer dan één glas champagne hebben.

Oh jee.

Als de obsessieve regels van het handboek te overweldigend voor u zijn, kunt u terugvallen op dit overkoepelende mandaat:

11. Alles wat afbreuk doet aan het plezier van de samenleving is in slechte smaak.

Ten minste één regel is behoorlijk mooi verouderd.