Net als de producten die we hebben uitgekozen? Ter informatie, we kunnen geld verdienen via de links op deze pagina.
Een snelle blik op de onderstaande foto deed je waarschijnlijk glimlachen - het is tenslotte een baby die knuffelt tegen een geliefde. Maar het idee dat een foto meer zegt dan duizend woorden, kan in dit geval niet meer waar zijn: zie je de kleine tatoeage? Het is eigenlijk een markering die werd gebruikt voor identificatie in concentratiekampen tijdens de Holocaust. Toen baby Harli slechts drie maanden oud was, vloog ze met haar familie naar Florida om haar overgrootouders, Max en Anna Durst, beide overlevenden van de Holocaust, te ontmoeten.
https://www.facebook.com/kvellercom/photos/a.17902... data-width = \ "800 \" ">
Nu 89 bracht Max de oorlog door in meerdere concentratiekampen, waaronder Auschwitz en Ebensee, terwijl Anna, nu 86, zich voor de nazi's verborg. Hoewel zes miljoen Joden werden vermoord tussen 1933 en 1945, waren Max en Anna de enige overlevenden in beide families, die leefden om hun verhalen te vertellen aan een nieuwe generatie.
"We dachten dat het zo ongelooflijk was dat, na alles wat ze hebben meegemaakt, ze leefden en gezond waren hun eerste achterkleinkind zien [dus] we wilden het op de een of andere manier herdenken ', schreef moeder Jessica Glatt. "Mijn moeder vond een lokale fotograaf om familiefoto's te makenen na wat overtuigend stemde mijn grootvader ermee in hem een serie foto's te laten maken met Harli tegen zijn getatoeëerde arm."
Nadat ze de emotionele foto van haar eerste kind vijf jaar had weggestopt, besloot Jessica deze te delen voor Yom Hashoah, Holocaust Herdenkingsdag. Tot haar verbazing ging het emotionele portret viraal en komt nu een jaar later weer op. In een emotioneel essay voor Kveller, een Joodse ouderschapswebsite, Jessica raakte de moeilijkheid om familie zulke moeilijke tijden te laten doormaken:
Soms voelt het bijna ondraaglijk om te weten dat dit de geschiedenis van mijn familie is. Voor ons zullen de gruwelen van de Holocaust nooit worden uitgewist. Maar sommige dagen, zoals vandaag, is het geruststellend te weten dat ik als hun kleindochter met zoveel kracht en vastberadenheid ben geboren als mijn drie kinderen. Op een dag, wanneer ze oud genoeg is, zal het babymeisje op deze foto, nu een levendige 5-jarige, naar de foto kijken en alles begrijpen wat het vertegenwoordigt. Net als mijn lieve jongere dochter en zoontje. Maar met elk voorbijgaand jaar wordt de overlevende bevolking kleiner en kleiner, en ik zou liegen als ik dat zou zeggen het maakt me niet bang om te denken aan de dag waarop er geen overlevenden meer zijn om hun verhalen in de eerste te vertellen persoon.
Tegenwoordig woont Jessica in Short Hills, New Jersey, met haar man en drie kinderen, terwijl haar grootouders in Florida wonen. "Hoewel ze fysiek langzamer zijn geworden, zijn hun gedachten scherp en houden ze nog steeds van bridge spelen en, natuurlijk, tijd doorbrengen met familie en vrienden," vertelde Jessica VANDAAG Ouders.
Lees het volledige verhaal van Jessica op Kveller.
[H / t: VANDAAG
Van:Country Living VS.
