![De beste persoonlijke luchtbevochtigers voor uw bureau](/uploads/acceptor/source/70/no-picture2.png)
Het drijvende handgebouwde huisje van Foy en Louisa Brown zou een uitje zijn voor andere mensen, een verhuur om extra geld te verdienen. [Maar] toen het huis klaar was, wilden hij en Louisa niet meer delen. "Ik dacht dat ik tegen Louisa moest vechten om erop uit te gaan," zegt Foy, "maar het is een gevecht om haar los te krijgen."
Dit artikel verscheen oorspronkelijk in Maine Home + Design. Lees meer bij MaineHuisDesign.com.
De bouw was een decennium lang werk van liefde onderbroken door een reeks vloeken van de zoute Foy. Eerst bouwde hij een drijver op land, tuigage van plastic drijfbakken, piepschuim en pontons als fundering. De dobber werd vervolgens naar zee gesleept en hij bouwde het huisje erboven, meestal met behulp van dennenlap.
Het huis is een vrijstaand toevluchtsoord van het werk en het leven op het eiland, waar buren zijn betekent dat je altijd beschikbaar bent. Er is een marifoon aan boord, maar de mobiele telefoon blat alleen als het huis naar de haven kijkt. "Het beste is om er helemaal vanaf te komen", zegt Foy. "Er is geen tv, niemand die u lastig valt - en geen onroerendgoedbelasting of vergunningen."
In deze foto: Met wuivende papieren lantaarns en vaten helder met zwartogige Susans, leeuwebekken, basilicum en tomaten, creëerde [Louisa] een patiotuin.
Op zondag grilt het paar op het dek, een traditie van toen de vader van Foy de familie op zijn kreeftenboot schepte voor picknicks op de constellatie van eilanden in Penobscot Bay. Ze roosteren hamburgers en hotdogs boven een drijfhoutvuur, zwemmen en verzamelen zeeglas. Voor Foy en Louisa is het drijvende huis hun eiland. Omringd door een kathedraal van vuren bomen, dobbert het in de kobalt kreek.
Foy voegde een blueboard toe om de muren te isoleren, maar hij bekleedde het dak niet omdat ze graag naar de spanten kijken vanuit hun slaapkamerzolder, die een drijfhoutrail en sterrenhemelramen heeft. De Browns kamperen daar vanaf de dooi tot de krokant van november. Een gasmonitor toost het op herfstochtend; tussen de lampen en kookwarmte blijft de cabine 's nachts warm. "Maar," zegt Foy, "de buitendouche is niet zo fijn als het koud is."
Louisa vaart dagelijks water uit voor een 55-liter tank die voor de douche en de keuken zorgt; vaten verzamelen regenwater voor planten en bloemen. Twee propaantanks voeden op verzoek de koelkast, het fornuis en het warme water. Wanneer de lucht zwart inktt, gloeit het huisje met kaarsen en olielampen terwijl zonnelichten het platform verlichten.