De witte kamers van Mekea en Tim Duffy worden opgefleurd met knallen van kleur

Toen Mekea en Tim Duffy met hun drie meisjes verhuisden naar een nieuw gebouwd huis in het schilderachtige Minneapolis buurt van Linden Hills, werden ze verfrissend opgeladen omringd door super frisse, super witte muren. Maar al snel werd het wit overweldigd en begon Mekea's verlangen naar kleur - en veel daarvan - in te spelen.

"Ik ben een kleurenverslaafde", bekent ze. "Maar ik was zo bang om te knoeien met de museumachtige kwaliteit van dit huis." Ze experimenteerde met een paar heldere stukken hier en daar terwijl je worstelt om erachter te komen hoe je het uiterlijk samenhangend kunt houden in de open vloer van het huis plan. Uiteindelijk riep Mekea haar interieurontwerpster Brooke Voss terug en zei dat ze klaar was om wild te gaan. Ze wilde al het wit opwarmen, wat funk toevoegen en haar innerlijke jaren 70-sfeer kanaliseren.

Nadat ze elkaar al enkele jaren kenden, was de relatie tussen ontwerper en klant geslaagd tot een niveau waarop ze gemakkelijk samenwerkten en elkaar vertrouwden met ontwerpbeslissingen. Toen hij door het internationale marktplein in Minneapolis liep, zag Brooke een voortreffelijk Jan Kath-kleed en zei onmiddellijk: "Dat is Mekea! Ze moet het hebben! 'Oorspronkelijk planden ze iets voorspelbaarder, zoals een plat geweven dierenprint, totdat Brooke deze gedeconstrueerde bloemen introduceerde die oma-chic vintage aanvoelden. "Ik werd er verliefd op alsof het een persoon was, een lang verloren liefde waarvan ik niet wist dat die bestond", zegt Mekea. "Als ik één ding in dit huis zou kunnen zijn, zou ik dat zijn

tapijt. "Het kleed werd haar zielsverwant van textiel en het eerste high-end investeringsstuk van het paar. Hoewel Brooke het met meer betaalbare accessoires graag tegenging, merkt ze op dat het ongetwijfeld de rest van hun elektrisch geladen, kleurrijk ontwerpplan heeft geïnformeerd.

"Naarmate je ouder wordt en je begint stukken te verwerven, bereik je een punt waarop je serieus wordt en je vastzet en investeert," zegt Brooke. "Zodra je dat doet, zet je de toon voor al het andere." Een deel van wat ze beiden aangetrokken in dat tapijt was al het zwart. Mekea reageerde snel op de manier waarop het al het wit in balans bracht, terwijl het de kamer aan de grond zette en warmte toevoegde, wat ze lacht "is vooral belangrijk in Minnesota!"

Ze droegen dit pittige zwart-witte palet naar de eetkamer, die als onderdeel van de open plattegrond naast de voordeur staat en toch nog in de ogen van de huiskamer en keuken. Hier werd zwart een gewaagd, maar toch basiselement. Ombre drapeert waterval wit tot donkergrijs, terwijl een ovale, zwarte Bausman & Company-tafel klassieke, traditionele lijnen levert en de grote ruimte vult. Onder de voet, een zwart en wit kleed voegt meer verfijnd patroon toe. "We moesten zwart als een andere neutraal beschouwen. Het maakt de ruimte meteen scherper en edgy en laat alle kleuren werken zonder je jeugdig te voelen, "zegt Brooke.

Voor een scheutje juweeltonen kwamen Italiaanse Moroso-eetkamerstoelen - buisvormig, geometrisch en nog een onmiddellijke ja. "Ik denk niet na - het is mijn geluksvakantie. Ik ben er meteen dol op of niet ', zegt Mekea. Ze voegden kunst van het plaatselijke Minneapolis College of Art and Design toe, samen met een aangepast neon-wandbord dat "EENVOUDIG" schijnt en vanaf de straat te zien is. Door de gang werd een dode ruimte getransformeerd door Welch Foresman timmerlieden in een zwevende bar en buffet, opslag porselein, glaswerk en serveerstukken en het paar reizen opslaan op en neer naar de kelder wanneer ze vermaken. Met draad geborsteld hout geeft een gestreept effect tegen een scheepsmuurwand met ingelegd koper, als aanvulling op de Kelly Wearstler-scones.

Twee inzethoeken waren bedekt met licht, luxe behang. De ingang glanst in gouden Christian LaCroix, een menagerie van mystieke tarot en speelkaarten, echo van de nabijgelegen vintage metalen eetkamerkast. Achter in het huis krijgt de mudroom een ​​met kleuren doordrenkt tie-die effect met abstracte grafische prints van Lindsay Cowels. Boven hebben de meisjes elk hun eigen kamer, met witte muren maar de dagdroom van Julia Rothman behang op het plafond. "Het biedt elke dochter zijn eigen moment en definitie zonder chaotisch te worden omdat het patroon wordt herhaald, er zit een ritme in", zegt Brooke.

Staren naar de lucht en dromen is precies wat hun moeder wil dat ze doen. Als lerares die nu werkt aan de Universiteit van Minnesota en de Wildling, een non-profit vertelbureau voor kinderen dat is opgericht door haar zus, komt Mekea thuis om op te laden. Het lege canvas van witte muren, vloeren, freeswerk en kasten was om te beginnen cruciaal; Brooke noemt het het geheim van hun succes, eraan toevoegend dat "een witte doos je groot en gewaagd maakt!" Een kleur bewijzen verslaving kan gezond en leuk zijn, vindt Mekea, "ik had het platte witte palet nodig, zodat ik overal kleur in kon brengen anders. Mijn huis is mijn heiligdom. Ik wil dat het weerspiegelt waar ik leer, denk en ben en dat doe ik allemaal in kleur. "

Volg House Beautiful op Instagram.