De Notre-Dame van Parijs is aan het afbrokkelen en moet geld inzamelen voor reparaties

Op meer dan 850 jaar oud, de Notre Dame kathedraal ziet ongeveer 12 miljoen toeristen per jaar en is met name een van de meest bezochte sites van Frankrijk. Dit gevierde monument dateert uit de middeleeuwen en is meer dan 200 voet lang, waardoor toeristen onder de indruk zijn van de Franse geschiedenis en schoonheid die het vertegenwoordigt. Maar volgens een nieuw rapport van TIJD, door de slijtage van meer dan 50.000 bezoekers per dag, begint de historische kathedraal af te brokkelen - en er is niet genoeg geld om de reparatiekosten te dekken.

Naast de eeuwenlange Parijse weersomstandigheden hebben decennia van dampen van blokkades in de nabijgelegen straten de schade alleen maar vergroot. "Vervuiling is de grootste boosdoener," vertelde Philippe Villeneuve, hoofdarchitect van historische monumenten in Frankrijk TIJD. "We moeten de verwoeste stenen vervangen. We moeten de gewrichten vervangen door traditionele materialen. Dit gaat uitgebreid worden. "

Niet alleen zal het uitgebreid zijn, maar het zal ook ongelooflijk duur zijn, en het is niet helemaal duidelijk wie de kosten van zo'n enorm project gaat dragen. Volgens de strenge seculiere wetten van Frankrijk bezit de regering de kathedraal. Het katholieke aartsbisdom Parijs mag het echter permanent gratis gebruiken.

Terwijl de priesters er al jaren op wijzen dat de overheid de kosten van eventuele reparaties moet dekken, is de aartsbisdom is technisch verantwoordelijk voor het onderhoud van de Notre Dame onder de voorwaarden van de regering overeenkomst. De ministerie van Cultuur voorziet Notre Dame van ongeveer € 2 miljoen ($ 2,28 miljoen) per jaar, specifiek voor het assisteren bij reparaties. De priesters zeggen dat dit geld alleen basisreparaties dekt en dat er meer nodig is om de wanhopige behoefte van de kathedraal aan onderhoud aan te pakken.

Nadat de eerste bouw in 1163 begon, duurde het gebouw meer dan een eeuw en is het vele malen vernield. Notre Dame was in een staat van verwaarlozing toen Victor Hugo zijn klassieke roman publiceerde, De klokkenluider van de Notre Dame, waarin de auteur de kathedraal beschreef als 'verminkingen, amputaties, ontwrichtingen van de gewrichten'. De populariteit van het boek leidde tot reparaties aan het monument in 1844, waarbij steen en cement van lage kwaliteit betrokken waren, omdat Frankrijk niet de grote hoeveelheden hoogwaardig materiaal kon produceren die nodig waren om de klus op de tijd.

Bijna 200 jaar later blijven brokken kalksteen uit de bovenste delen van de kathedraal vallen en ontbreken hele delen van de muur. Zelfs de beroemde waterspuwers van de kathedraal hebben geleden, hun gezichten versleten na eeuwen van slijtage.

Het aartsbisdom heeft uiteindelijk aanvaard dat de regering niet zal betalen om de kathedraal volledig te herstellen. Als reactie hierop hebben ze gelanceerd Vrienden van de Notre Dame in de hoop om de komende vijf tot tien jaar € 100 miljoen ($ 114 miljoen) op te halen om reparaties te dekken. De Fransen aarzelen echter om geld aan de kerk te geven, maar door strikte secularisatie in de Franse wet lijken dergelijke doelen onrealistisch.

De organisatie, die sindsdien belastingvrije status heeft gekregen van de Amerikaanse Internal Revenue Service, zal nog een poging wagen om het geld in te zamelen door in het voorjaar van 2008 een Amerikaanse roadshow met vijf steden te houden 2018. Hoewel serieuze tijd en moeite wordt gestoken in het behoud van de historische kathedraal, kan de Notre Dame niet eeuwig duren zonder deze renovatie.