Vind je de producten die we hebben uitgekozen? Ter informatie, we kunnen geld verdienen via de links op deze pagina.
"We verhuren," zei ik. Nog een keer. Dit keer voor een man aan de deur die geïnteresseerd was in het vervangen van mijn gazon door zonnepanelen, of misschien was het AstroTurf voor mijn dak. Het is allemaal een vervaging - een montage van huiseigenaarverzoek, snelle knikken en deuren die snel sluiten, soms met een lachspoor en altijd met een "bedankt".
De huurderskaart speel ik vaak, en deze werkt goed. Het biedt een beleefde ontsnapping, een uitstel van het goed geoefende verkooppraatje, dat niet alleen tijd bespaart, maar ook verzacht vaak de klap: ik zeg geen 'nee' tegen het product of de service, maar geef eerder toe dat mijn handen dat zijn gebonden. Ik ben het niet, het is de man. In dergelijke situaties heb ik me nooit in de steek gelaten, hoewel het een beetje ongemakkelijk kan worden rond stofzuigers en zaken van de ziel.
Ik ben het grootste deel van mijn leven huurder geweest. Toegegeven, mijn opvoeding werd doorgebracht in huizen die eigendom waren van en vaak werden gebouwd door degenen die daar regeerden - hetzij vanaf de troon van een ligstoel of op de eindeloze, zorgvuldig geïrrigeerde gazons. Een huis bezitten was een gegeven en het was alles wat ik wist.
Huren was gewoon iets waarmee ik op de universiteit heb geëxperimenteerd. Het was een fase, toen salaris een hoger doel had en weekendbenders veel meer aanzien hadden dan een verstopte hypotheek. Trouwens, als ik verantwoordelijk wilde handelen, was het een stuk goedkoper om een vest te kopen dan een plattegrond.
Toen onze eerste zoon nog vrij klein was, gaven mijn vrouw en ik ooit toe aan de Amerikaanse maatschappelijke druk huiseigendom gelijk stellen aan geluk, en we kochten een klein huis op een groot perceel in het beste deel van een slecht gebied. En het was goed.
Tot het meteen allemaal uit elkaar viel. Binnen een maand hadden we ramen en bedrading vervangen, een plafond hersteld, vaste buizen en (mijn persoonlijke favoriet) een defecte wc-was vervangen ring, waarvan het proces resulteerde in een tweejarig urineren in weggegooid porselein terwijl het tijdelijk in de gang bleef hangen - hilariteit volgde! Kortom, we werden een echte versie van De geldput, mijn Tom Hanks aan mijn vrouw's Shelley Long, maar met betere beoordelingen en nog steeds nul kans op een vervolg.
Tegen de tijd dat we onze fout beseften, was de markt opengebroken en liepen we weg, nomadisch als we zijn, met een flink stuk schulden en een slechte kredietlimiet. We verhuren sindsdien, zonder plannen om in de toekomst te kopen en geen wens om dit te doen.
Met dank aan Whit Honea
Het bezitten van een huis verbindt iemand met een plek op een manier waar we niet om geven, wat voor altijd zo dichtbij is als de belastingwetten toestaan. We geven de voorkeur aan de open weg en de belofte van avontuur. We verkeer in ervaringen in plaats van de routine. Niet dat er iets mis is met routine, het is gewoon niet onze zaak.
Bovendien geloof ik dat huren een gemoedsrust biedt, terwijl eigendom lasten met zich meebrengt, namelijk in het constante onderhoud en de reparatie die nodig is om een huis te onderhouden en de kavel waar het op staat. Toen we een huis bezaten, waren er dingen die ons 's nachts wakker hielden, de stroom van behoeften en de prijskaartjes waren nauw aan hen gebonden, om nog maar te zwijgen van de tijd en knowhow die voor elk nodig was.
Als huurders is onze enige reactie op reparatiekwesties een telefoontje of een e-mail, een sms-bericht en dan we gaan door met ons leven - niets weegt op onze schouders maar lichte wind en zonneschijn, misschien een sjaal in de winter.
Zoals alles heeft huren zijn nadelen. Het geld dat we elke maand uitgeven (en het is veel - teveel, eigenlijk) doet niets voor ons in termen van het veiligstellen van onze toekomstige of potentiële investeringen, het gaat eerder om het nu. Er is ook, in sommige kringen, een stigma verbonden aan huurders en de implicaties van onder andere classism; dat zijn echter niet onze kringen en eerlijk gezegd zijn we daar behoorlijk blij mee.
Het enige negatieve aspect van huren is niet de mogelijkheid om grote beslissingen te nemen, want laten we wel wezen, AstroTurf op het dak zou helemaal geweldig zijn.