Engadin, Zwitserland Geschilderde huizen

In het Engadin, het Alpengebied van Zwitserland waar steden uit ansichtkaarten worden genesteld tussen adembenemende bergen en koeien met klokken rond hun nek zwerven schijnbaar vrij door weelderige, groene velden, er is nauwelijks een tekort aan schoonheid. Maar terwijl de meeste mensen naar het Engadin (of Engadin, afhankelijk van of je een Zwitserse of Duitse spreker vraagt) komen; in de lokale Romansch is het "Engiadina") voor de natuurlijke omgeving of de onnavolgbare gastvrijheid opties, er is ook een heerlijk eigenzinnige, eeuwenoude ontwerptraditie afkomstig uit de regio die bijna een bezoek aan haar rechtvaardigt eigen.

Loop door de straat in elke Engadin-stad - ik heb persoonlijk gekozen voor een ochtendwandeling door Cerelina en een reis naar Madulain, een dorp gevestigd in de 13e eeuw - en u zult op het eerste gezicht opmerken wat een breed scala aan sierlijsten op zijn gebouwen. Ga echter een stap dichterbij en u zult zich realiseren dat wat eerst driedimensionale architectonische details lijkt te zijn, in feite

trompe l'oeil ontwerpen geschilderd op het stucwerk exterieur van de huizen.

Volgens een 1988 New York Timesreisstuk over de regio, de onderscheidende methode van exterieur schilderen werd populair in de 16e eeuw als een middel om de sierlijke te repliceren (en driedimensionale) architectonische detaillering populair in buurland Italië, waar de Renaissance de bouw van kunstzinnig nieuw zag Palazzi.

De vroegste schilderijen werden in de sgraffito techniek, waarbij een lichte laag gips over een donkerdere laag wordt aangebracht en vervolgens wordt afgeschraapt om patronen met de onderliggende kleur te maken (denk aan grootschalige kraskunst).

Ongelofelijk, veel van de 15e en 16e eeuwse huizen in de regio staan ​​nog steeds, en sindsdien zijn de huiseigenaren in de regio uitgebreid van architectonische details tot allerlei soorten decoratie: één huis heeft een wervelend paisley-patroon in een levensboom vorm; een ander kenmerkt lachende, langharige figuren ingelijst in een geometrische rand. Er zijn roze huizen met bruin-witte dambordpatronen die over hun deuropeningen buigen, rood huizen met wit die hun vensters in orde maken, oranje huizen met witte imitatiebaksteen die hun oplopen kanten.

Elk huis lijkt een canvas voor creatieve expressie, de gevels zijn niet beperkt tot één kleur. En om een ​​goede reden; waarom zouden de interieurs al het plezier hebben? Als we schilderen en decoreren en kunst hangen aan de muren van onze woonkamer, waarom dan niet de buitenkant verfraaien voor de wereld om te zien?

Volg House Beautiful op Instagram.