Steve Hoedemaker en Tim Pfeiffer

Iedereen is hier een gelukkige camper zomerse retraite - compleet met tenten, kampvuren en een mess-hall - op Puget Sound van Washington.

Kathleen Renda: Het is weer een overnachtingkamp! Hebben de klanten om die sfeer gevraagd?

Steve Hoedemaker: Niet precies. Ze brachten ons - ikzelf als de architect, Tim als de ontwerper - om een ​​aantal vervallen jaren 30 en 40 huisjes te reviseren op hun woning aan het water in de buurt van Seattle. Het idee was om zoveel mogelijk gasten te huisvesten; het is niet ongebruikelijk dat ze tegelijkertijd 40 familieleden en vrienden ontvangen. We wilden iedereen in contact laten komen met de natuur en tegelijkertijd het ongelooflijke uitzicht van de accommodatie op Puget Sound maximaliseren. Toen raakte het ons: zomerkamp. Voor mij als kind was kamp levensveranderend: de stilte van het bos, de vrijheid en de mogelijkheid om een ​​andere versie van jezelf te ontwikkelen. Waarom probeer je dat gevoel niet te vangen? Vooral omdat deze familie tieners heeft die van het buitenleven houden. Gelukkig zijn de huiseigenaren avontuurlijke non-conformisten. Ze gingen meteen aan boord met wat we Tent City noemden.

Wat inspireerde de stijl van de tenten?

Tim Pfeiffer: Als een buitenmens en Eagle Scout opgegroeid in het noordwesten, kende ik tenten. Twee van mijn favorieten zijn de klassieke platformtent in het Boy Scout-kamp en een authentieke mess-hall-tent waarin ik als klein kind speelde, die oorspronkelijk toebehoorde aan mijn grootvader, ooms en papa - ze gooiden het toen ze de Yukon te paard in reden om groot te jagen spel. Onze bijgewerkte versie is een rechthoek gemaakt van canvas eend, met spanten en stutten gemaakt van in de oven gedroogd gekleurd eiken. De plankenvloeren zijn van supersterk ipe-hout. Elke tent heeft lokaal ontgonnen hardsteen bij de ingang, zoals een kleine veranda. De tenten zijn niet verweerd, maar er zijn elektriciteits- en ruimteverwarmingstoestellen. Je kunt zeven maanden van het jaar kamperen.

SH: Yurts waren een andere optie. Ik heb er een paar in mijn weekendhuis op de San Juan-eilanden van Washington, en de structurele degelijkheid is geweldig. Maar ze zijn lastig te versieren, omdat de rondingen niet meubilairvriendelijk zijn.

Hoe heb je het interieur benaderd?

TP: We creëerden een verhaal over een gezin dat hier al generaties lang was, waarbij we geleidelijk stukken verzamelden die het verhaal van het gebied en hun leven vertellen. Dit is een belangrijke scheepvaarthaven, met steden uit het Victoriaanse tijdperk, dus ze zouden antiek en verre invoer hebben verzameld, samen met de attributen van een vissershuisje aan de kust. We hebben ook gelaagd in elementen van berghutten, nationale parklodges en campings van Works Progress Administration. Het is alsof het allemaal nonchalant naar het eiland en in de tenten dreef.

Waar eet iedereen?

SH: We hebben een huisje gestript en omgevormd tot een centrale ontmoetingsplaats. Het heeft een open plattegrond met een woonkamer en een grote gemeenschappelijke eetzaal voor groepsmaaltijden. Er is ook buiten te eten op het ipe-houten terras met uitzicht op de klif, wat bonusruimte is die we hebben gewonnen toen we de slaapkamer, de modderkamer en de garage van het huisje slopen.

Klopt het dat Tent City een tech-vrije zone is?

TP: De vrouw was onvermurwbaar: geen elektronica toegestaan! Maar in plaats van Wi-Fi-gadgets, hoor je de roep van kale adelaars en de lage misthoorns van passerende vrachtschepen. Je ruikt de zoute lucht met geuren van cederhout en kampvuurrook. Er zijn spookverhalen, meezingen en s'mores. Voor de eigenaren is het een plek om tijd door te brengen met mensen van wie ze houden en gedeelde herinneringen op de ouderwetse manier te maken - samen, zonder afleiding.

Bekijk meer foto's van dit prachtige huis »

Dit verhaal verscheen oorspronkelijk in het juli / augustus 2017 nummer van Huis mooi.